Israël vandaag - 23 oktober 2017.
De Koerden zijn het grootste staatloze volk op aarde.
Toen de Iraakse troepen nog massaal op de vlucht sloegen waren het Koerden die vanaf het moment dat de barbaren van IS(IS) hun intrede deden, als een van de weinigen in de regio bereid geweest deze verkrachtende en moordende koppensnellers te bestrijden. Het waren de Koerden die IS(IS) uit de stad Kirkuk in het noordoosten van Irak verjoegen en drie grote olievelden onder controle namen. Op 22 september 2017 koos 92% van de Koerden vervolgens voor onafhankelijkheid van Irak. Ook diverse Iraakse minderheden zeiden achter het streven te staan. Zo hebben 100.000 op de vlucht geslagen Christenen de laatste drie jaren doorgebracht in de Koerdische Regio. Een andere ethnisch -religieuze minderheid, in het noorden van Koerdistan, de Shabak, zegt eveneens beter af te zijn onder Koerdisch bestuur dan onder bestuur van Bagdad. De Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken Rex Tillerson noemde het onafhankelijkheids referendum echter onwettig en gaf daarmee het bewind in Bagdad legitimiteit om de Koerden weer uit Kirkuk te verdrijven.
De Koerden zijn het grootste staatloze volk op aarde.
Toen de Iraakse troepen nog massaal op de vlucht sloegen waren het Koerden die vanaf het moment dat de barbaren van IS(IS) hun intrede deden, als een van de weinigen in de regio bereid geweest deze verkrachtende en moordende koppensnellers te bestrijden. Het waren de Koerden die IS(IS) uit de stad Kirkuk in het noordoosten van Irak verjoegen en drie grote olievelden onder controle namen. Op 22 september 2017 koos 92% van de Koerden vervolgens voor onafhankelijkheid van Irak. Ook diverse Iraakse minderheden zeiden achter het streven te staan. Zo hebben 100.000 op de vlucht geslagen Christenen de laatste drie jaren doorgebracht in de Koerdische Regio. Een andere ethnisch -religieuze minderheid, in het noorden van Koerdistan, de Shabak, zegt eveneens beter af te zijn onder Koerdisch bestuur dan onder bestuur van Bagdad. De Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken Rex Tillerson noemde het onafhankelijkheids referendum echter onwettig en gaf daarmee het bewind in Bagdad legitimiteit om de Koerden weer uit Kirkuk te verdrijven.
Het leger van de Koerdische Peshmerga’s telt een groot aantal vrouwen. Ook zij trokken op tegen de barbaren van IS(IS).
Op 16 oktober trok het weer enigszins opgekrabbelde Iraakse leger met een konvooi van pantservoertuigen van een door de Amerikanen getrainde elite-eenheid, en Shi’itische bendes onder leiding van Iran Kirkuk binnen. Ook de Koerdische Peshmerga’s zijn trouwens getraind en van wapens voorzien door het Amerikaanse leger vanwege hun strijd tegen IS(IS). De verovering van de stad kreeg zijn beslag in een bliksemoffensief van anderhalve dag.Turkmenen in Kirkuk juichten de binnentrekkende Iraakse troepen toe.
De actie van het Iraakse leger kwam als antwoord op het Koerdische referendum en het daarna uitroepen van de onafhankelijkheid dat tegen de zin van Irak werd gehouden. Duizenden Koerdische burgers sloegen vervolgens op de vlucht, bang voor terreur van de Iraakse troepen en de Shi’itische bendes. De regering in Irak riep de Koerdische strijdkrachten, op tot samenwerking, om de vrede in Irak te bewaren maar het antwoord van de peshmerga’s was dat Irak een hoge prijs zal betalen voor "de oorlogsverklaring aan het Koerdische volk". Kirkuk ligt net buiten de autonome regio Koerdistan, maar de Koerden maken er wel aanspraak op.
Veel Koerden streven er al sinds het begin van de 20ste eeuw naar om hun volk te verenigen in een onafhankelijke staat Koerdistan. Na de nederlaag van het Ottomaanse Rijk in de Eerste Wereldoorlog werd in 1920 de “Vrede van Sèvres getekend tussen de Geallieerden en het Ottomaanse Rijk, waarbij een verdrag werd gesloten met daarin onder meer een onafhankelijk Koerdistan. Dit werd ook erkend door de toenmalige Europese grootmachten. Van dit verdrag is echter nooit iets terechtgekomen, vanwege de opstand van Turkse patriotten onder leiding van Atatürk. De “Vrede van Lausanne in 1923, die de grenzen van het moderne Turkije vastlegde, repte met geen woord meer over een onafhankelijk Koerdistan.
De Koerden zijn het grootste stateloze volk op aarde en vormen een unieke etnische bevolkingsgroep van ongeveer 35 miljoen mensen verspreid over de landen Irak, Iran, Turkije en Syrië. In deze landen leven ze onder gezag van dictatoriale regeringen. Alleen in Irak bezitten ze een gedeeltelijke autonomie. Toen na de Eerste Wereldoorlog het Ottomaanse Rijk uiteenviel, werden de Koerden over deze landen verspreid.
Iraaks-Koerdistan kreeg als eerste de autonome status in 1970 door een overeenkomst met de Iraakse regering; haar status werd opnieuw bevestigd als een zelfstandige entiteit binnen de federale Iraakse republiek in 2005. In 1991 vluchtten grote aantallen Koerden de bergen in op de grens met Turkije waar zij letterlijk in de val zaten. De onberekenbare schurk Saddam Hoessein aarzelde niet om gifgas te gebruiken tegen de Iraakse Koerden zoals in 1987-1989. Er is geen oorlogsmisdaad die de “Moeder aller Dictators” niet heeft gepleegd. Hij heerste door dood en verderf te zaaien. Tegenstanders werden op gruwelijke wijze uit de weg geruimd.
Bij een aanval op Halabja van 15 tot 19 maart 1988, een stad op 250 kilometer ten noordoosten van Bagdad, kwamen minstens 5000 inwoners op een afgrijselijke manier om het leven bij gifgas bombarderen. Volgens de Koerden kosten Saddams chemische bombardementen tussen februari en september 1988 aan 182.000 Koerden het leven. Ali Hassan al-Majid, een neef van Saddam, bekend onder de bijnaam ‘Ali chemicali” was verantwoordelijk voor de gifgasaanvallen. Op 17 januari 2010 werd hij tot de strop veroordeeld en op 25 januari 2010 geëxecuteerd. Sinds de val van Saddam Hoessein hebben de Koerden meer vrijheid en autonomie, en hebben een eigen regering in het noordelijke deel van Irak, dat bekend staat als de “Koerdische Regio”.
Op 16 oktober trok het weer enigszins opgekrabbelde Iraakse leger met een konvooi van pantservoertuigen van een door de Amerikanen getrainde elite-eenheid, en Shi’itische bendes onder leiding van Iran Kirkuk binnen. Ook de Koerdische Peshmerga’s zijn trouwens getraind en van wapens voorzien door het Amerikaanse leger vanwege hun strijd tegen IS(IS). De verovering van de stad kreeg zijn beslag in een bliksemoffensief van anderhalve dag.Turkmenen in Kirkuk juichten de binnentrekkende Iraakse troepen toe.
De actie van het Iraakse leger kwam als antwoord op het Koerdische referendum en het daarna uitroepen van de onafhankelijkheid dat tegen de zin van Irak werd gehouden. Duizenden Koerdische burgers sloegen vervolgens op de vlucht, bang voor terreur van de Iraakse troepen en de Shi’itische bendes. De regering in Irak riep de Koerdische strijdkrachten, op tot samenwerking, om de vrede in Irak te bewaren maar het antwoord van de peshmerga’s was dat Irak een hoge prijs zal betalen voor "de oorlogsverklaring aan het Koerdische volk". Kirkuk ligt net buiten de autonome regio Koerdistan, maar de Koerden maken er wel aanspraak op.
Veel Koerden streven er al sinds het begin van de 20ste eeuw naar om hun volk te verenigen in een onafhankelijke staat Koerdistan. Na de nederlaag van het Ottomaanse Rijk in de Eerste Wereldoorlog werd in 1920 de “Vrede van Sèvres getekend tussen de Geallieerden en het Ottomaanse Rijk, waarbij een verdrag werd gesloten met daarin onder meer een onafhankelijk Koerdistan. Dit werd ook erkend door de toenmalige Europese grootmachten. Van dit verdrag is echter nooit iets terechtgekomen, vanwege de opstand van Turkse patriotten onder leiding van Atatürk. De “Vrede van Lausanne in 1923, die de grenzen van het moderne Turkije vastlegde, repte met geen woord meer over een onafhankelijk Koerdistan.
De Koerden zijn het grootste stateloze volk op aarde en vormen een unieke etnische bevolkingsgroep van ongeveer 35 miljoen mensen verspreid over de landen Irak, Iran, Turkije en Syrië. In deze landen leven ze onder gezag van dictatoriale regeringen. Alleen in Irak bezitten ze een gedeeltelijke autonomie. Toen na de Eerste Wereldoorlog het Ottomaanse Rijk uiteenviel, werden de Koerden over deze landen verspreid.
Iraaks-Koerdistan kreeg als eerste de autonome status in 1970 door een overeenkomst met de Iraakse regering; haar status werd opnieuw bevestigd als een zelfstandige entiteit binnen de federale Iraakse republiek in 2005. In 1991 vluchtten grote aantallen Koerden de bergen in op de grens met Turkije waar zij letterlijk in de val zaten. De onberekenbare schurk Saddam Hoessein aarzelde niet om gifgas te gebruiken tegen de Iraakse Koerden zoals in 1987-1989. Er is geen oorlogsmisdaad die de “Moeder aller Dictators” niet heeft gepleegd. Hij heerste door dood en verderf te zaaien. Tegenstanders werden op gruwelijke wijze uit de weg geruimd.
Bij een aanval op Halabja van 15 tot 19 maart 1988, een stad op 250 kilometer ten noordoosten van Bagdad, kwamen minstens 5000 inwoners op een afgrijselijke manier om het leven bij gifgas bombarderen. Volgens de Koerden kosten Saddams chemische bombardementen tussen februari en september 1988 aan 182.000 Koerden het leven. Ali Hassan al-Majid, een neef van Saddam, bekend onder de bijnaam ‘Ali chemicali” was verantwoordelijk voor de gifgasaanvallen. Op 17 januari 2010 werd hij tot de strop veroordeeld en op 25 januari 2010 geëxecuteerd. Sinds de val van Saddam Hoessein hebben de Koerden meer vrijheid en autonomie, en hebben een eigen regering in het noordelijke deel van Irak, dat bekend staat als de “Koerdische Regio”.
Massamoord in Halabja.
In Syrië vormen de Koerden een etnische minderheid en is de situatie voor hen niet veel beter dan in Turkije en Iran. De Koerden in Syrië hebben bijvoorbeeld nooit gelijke rechten gekend en mogen hun eigen taal niet spreken. Ook zijn zij uitgesloten van het Syrische staatsburgerschap. In Iran wonen ongeveer 4.6 miljoen Koerden in het westelijk deel van Iran en ook zij kennen een lange geschiedenis van onderdrukking. De Iraanse Koerden zijn regelmatig het slachtoffer van intimidatie, vervolging en executies die worden uitgevoerd zonder enig proces.
De Koerden hebben hun eigen taal en hun eigen cultuur en beantwoorden verder aan alle criteria van een onafhankelijke bevolkingsgroep. Toch hebben ze geen eigen Koerdische staat. Terwijl de wereldleiders er alles aan doen het Palestijnse terreurbewind in Ramallah aan een eigen staat te helpen, notabene op het grondgebied van Israël, laten ze de wens van de Koerden op een eigen staat, onbeantwoord. Het is volkomen logisch dat de Koerden nu eindelijk eens een eigen staat willen. Maar daar zijn de landen waar ze wonen het niet mee eens. Zo kennen ze een lange geschiedenis van Turkse onderdrukking en zijn voortdurend in een strijd verwikkeld met de Turkse regering en het Turkse leger. De Koerdische Arbeiders Partij (PKK) voert sinds de jaren '70 een gewapende strijd voor het verkrijgen van een onafhankelijke Koerdische staat. De PKK ontstond als gevolg van het harde repressieve beleid van de Turkse generaal Kenan Evren begin tachtiger jaren. Wat er onder leiding van de moslimextremist Recep Tayyip Erdogan in het zuidoosten van Turkije tegen de Koerdische bevolking gebeurt, is niet alleen een heldhaftige strijd ten bate van het vaderland. Hier organiseert Erdogan systematische klopjachten op de Koerden die door het bewind in Ankara als 3e rangsburgers worden behandeld en een eigen land-Koerdistan- ontzegd worden.
De misdaden van de Turken tegen de Koerdische bevolking is meer dan verschrikkelijk. Tijdens de afgelopen decennia hebben Turkse veiligheidstroepen naar schatting 40.000 leden van de Koerdische minderheid om het leven gebracht en meer dan drieduizend dorpen van de kaart geveegd. De Koerden werden in de jaren negentig in ‘dodenputten’ gegooid en met zuur overgoten. In die putten zijn menselijke resten gevonden van mogelijk grote aantallen Koerden. Er is geen enkele aandacht van de wereldleiders noch van de Verenigde Naties voor de massamoord op de Koerden. Ook kunnen ze niet rekenen op de sympathie en steun van de wereld bij hun streven naar een onafhankelijke Koerdische staat. Erdogan weet dat Brussel en Washington aan zijn kant staan.
Erdogan zei de ‘Koerdische rebellen die een eigen staat Koerdistan willen, te zullen verdrinken in hun eigen bloed’.Tijdens zijn bezoek aan het hoofdkwartier van EuroBabel op 5 oktober 2015, vroeg hij schaamteloos toestemming van de EU om oorlog tegen de Koerden te voeren en hen te vernietigen. De voormalige Turkse premier Davutoglu bezwoer de PKK ‘van wijk tot wijk, huis tot huis en straat tot straat’ te zullen bevechten.
Vriendschap tussen de Koerden en Israël.
De enige echter vriend die de Koerden in de regio hebben is Israël. Israël is zo ongeveer het enige land dat achter het onafhankelijkheidsstreven van de Koerden staat. Zij willen absoluut niet vergeleken worden met het onafhankelijkheidsstreven van de Palestijnen omdat die geen enkele geschiedenis in het land hebben, terwijl de Koerden een eeuwenoud volk zijn wat altijd in die regio heeft gewoond.
De Koerden en Israël kunnen het niet alleen goed met elkaar vinden er blijken zelfs genetische banden met het Joodse volk te bestaan. In 2001 kwam een team van Israëlische, Duitse en Indiase onderzoekers tot de ontdekking dat het Joodse volk genetische banden heeft met de Koerden en dat deze zelfs dichter bij de Joden staan dan de Semitisch sprekende Arabieren of andere bevolkingsgroepen die ze hebben getest. Een onder Iraakse Koerden gehouden opiniepeiling wees uit dat maar liefst 87.5 procent van de ondervraagden Israël een warm hart toedragen en voor het aanknopen zijn van nauwere betrekkingen met de Joodse staat. In Koerdistan treft men steeds meer Israëlische toeristen en ook zakenmensen aan. De laatste jaren heeft Israël vooral op medisch en humanitair gebied in Koerdistan geholpen. Zo worden er regelmatig Koerdische kinderen met hartproblemen in Israëlische ziekenhuizen behandeld. Een Israëlische verslaggever bezocht in 2010 de Koerden in Noord Irak. Hij kreeg toen te horen dat de Koerden daar zich spiegelen aan het succes van Israel in het Midden-Oosten.
Uit: Franklin ter Horst
.
In Syrië vormen de Koerden een etnische minderheid en is de situatie voor hen niet veel beter dan in Turkije en Iran. De Koerden in Syrië hebben bijvoorbeeld nooit gelijke rechten gekend en mogen hun eigen taal niet spreken. Ook zijn zij uitgesloten van het Syrische staatsburgerschap. In Iran wonen ongeveer 4.6 miljoen Koerden in het westelijk deel van Iran en ook zij kennen een lange geschiedenis van onderdrukking. De Iraanse Koerden zijn regelmatig het slachtoffer van intimidatie, vervolging en executies die worden uitgevoerd zonder enig proces.
De Koerden hebben hun eigen taal en hun eigen cultuur en beantwoorden verder aan alle criteria van een onafhankelijke bevolkingsgroep. Toch hebben ze geen eigen Koerdische staat. Terwijl de wereldleiders er alles aan doen het Palestijnse terreurbewind in Ramallah aan een eigen staat te helpen, notabene op het grondgebied van Israël, laten ze de wens van de Koerden op een eigen staat, onbeantwoord. Het is volkomen logisch dat de Koerden nu eindelijk eens een eigen staat willen. Maar daar zijn de landen waar ze wonen het niet mee eens. Zo kennen ze een lange geschiedenis van Turkse onderdrukking en zijn voortdurend in een strijd verwikkeld met de Turkse regering en het Turkse leger. De Koerdische Arbeiders Partij (PKK) voert sinds de jaren '70 een gewapende strijd voor het verkrijgen van een onafhankelijke Koerdische staat. De PKK ontstond als gevolg van het harde repressieve beleid van de Turkse generaal Kenan Evren begin tachtiger jaren. Wat er onder leiding van de moslimextremist Recep Tayyip Erdogan in het zuidoosten van Turkije tegen de Koerdische bevolking gebeurt, is niet alleen een heldhaftige strijd ten bate van het vaderland. Hier organiseert Erdogan systematische klopjachten op de Koerden die door het bewind in Ankara als 3e rangsburgers worden behandeld en een eigen land-Koerdistan- ontzegd worden.
De misdaden van de Turken tegen de Koerdische bevolking is meer dan verschrikkelijk. Tijdens de afgelopen decennia hebben Turkse veiligheidstroepen naar schatting 40.000 leden van de Koerdische minderheid om het leven gebracht en meer dan drieduizend dorpen van de kaart geveegd. De Koerden werden in de jaren negentig in ‘dodenputten’ gegooid en met zuur overgoten. In die putten zijn menselijke resten gevonden van mogelijk grote aantallen Koerden. Er is geen enkele aandacht van de wereldleiders noch van de Verenigde Naties voor de massamoord op de Koerden. Ook kunnen ze niet rekenen op de sympathie en steun van de wereld bij hun streven naar een onafhankelijke Koerdische staat. Erdogan weet dat Brussel en Washington aan zijn kant staan.
Erdogan zei de ‘Koerdische rebellen die een eigen staat Koerdistan willen, te zullen verdrinken in hun eigen bloed’.Tijdens zijn bezoek aan het hoofdkwartier van EuroBabel op 5 oktober 2015, vroeg hij schaamteloos toestemming van de EU om oorlog tegen de Koerden te voeren en hen te vernietigen. De voormalige Turkse premier Davutoglu bezwoer de PKK ‘van wijk tot wijk, huis tot huis en straat tot straat’ te zullen bevechten.
Vriendschap tussen de Koerden en Israël.
De enige echter vriend die de Koerden in de regio hebben is Israël. Israël is zo ongeveer het enige land dat achter het onafhankelijkheidsstreven van de Koerden staat. Zij willen absoluut niet vergeleken worden met het onafhankelijkheidsstreven van de Palestijnen omdat die geen enkele geschiedenis in het land hebben, terwijl de Koerden een eeuwenoud volk zijn wat altijd in die regio heeft gewoond.
De Koerden en Israël kunnen het niet alleen goed met elkaar vinden er blijken zelfs genetische banden met het Joodse volk te bestaan. In 2001 kwam een team van Israëlische, Duitse en Indiase onderzoekers tot de ontdekking dat het Joodse volk genetische banden heeft met de Koerden en dat deze zelfs dichter bij de Joden staan dan de Semitisch sprekende Arabieren of andere bevolkingsgroepen die ze hebben getest. Een onder Iraakse Koerden gehouden opiniepeiling wees uit dat maar liefst 87.5 procent van de ondervraagden Israël een warm hart toedragen en voor het aanknopen zijn van nauwere betrekkingen met de Joodse staat. In Koerdistan treft men steeds meer Israëlische toeristen en ook zakenmensen aan. De laatste jaren heeft Israël vooral op medisch en humanitair gebied in Koerdistan geholpen. Zo worden er regelmatig Koerdische kinderen met hartproblemen in Israëlische ziekenhuizen behandeld. Een Israëlische verslaggever bezocht in 2010 de Koerden in Noord Irak. Hij kreeg toen te horen dat de Koerden daar zich spiegelen aan het succes van Israel in het Midden-Oosten.
Uit: Franklin ter Horst
.