Israël vandaag - 16 januari 2017.
Ban Ki-moon is vertrokken als secretaris-generaal van de Verenigde Naties.
Ban Ki-moon is vertrokken als secretaris-generaal van de Verenigde Naties. Hij heeft nog een laatste toespraak gehouden waarin hij erkend dat de VN een sterk vooroordeel heeft tegen Israël. Hij is echter vergeten te melden dat hijzelf daar mede schuldig aan is geweest. Bovendien heeft hij zelden zijn oordeel uitgesproken over de tientallen waanzinnige resoluties van de club waar hij de baas van was. Deze door dictators en mensenrechtenschenders gegijzelde kliek heeft de laatste tien jaar 223 resoluties tegen Israël aangenomen. De diverse VN-conferenties zijn niets anders dan een parade van dictators, mensenrechtenschenders en donoren van terroristen. Donoren van IS(IS) en andere barbaarse terreurgroepen krijgen volop de ruimte hun vunzigheid ten aanzien van Israël te etaleren en mogen zich verheugen op langdurige ovaties. Dictators spreken over democratie terwijl ze geen flauwe notie hebben van wat dit precies inhoudt. Ban Ki-moon heeft met zijn belabberde toespraken eerst altijd Israël veroordeeld alsof het om een terreurstaat gaat om daarna pas IS(IS), Boko Haram en Al-Shabab te noemen. De Verenigde Naties is al 70 jaar een instituut waar de grootste leugens winnen, en de gruwelijkste dictators in werkelijkheid de dienst uitmaken.
Ban Ki-moon is vertrokken als secretaris-generaal van de Verenigde Naties. Hij heeft nog een laatste toespraak gehouden waarin hij erkend dat de VN een sterk vooroordeel heeft tegen Israël. Hij is echter vergeten te melden dat hijzelf daar mede schuldig aan is geweest. Bovendien heeft hij zelden zijn oordeel uitgesproken over de tientallen waanzinnige resoluties van de club waar hij de baas van was. Deze door dictators en mensenrechtenschenders gegijzelde kliek heeft de laatste tien jaar 223 resoluties tegen Israël aangenomen. De diverse VN-conferenties zijn niets anders dan een parade van dictators, mensenrechtenschenders en donoren van terroristen. Donoren van IS(IS) en andere barbaarse terreurgroepen krijgen volop de ruimte hun vunzigheid ten aanzien van Israël te etaleren en mogen zich verheugen op langdurige ovaties. Dictators spreken over democratie terwijl ze geen flauwe notie hebben van wat dit precies inhoudt. Ban Ki-moon heeft met zijn belabberde toespraken eerst altijd Israël veroordeeld alsof het om een terreurstaat gaat om daarna pas IS(IS), Boko Haram en Al-Shabab te noemen. De Verenigde Naties is al 70 jaar een instituut waar de grootste leugens winnen, en de gruwelijkste dictators in werkelijkheid de dienst uitmaken.
Ban Ki-moon.
In maart 2011 uitte Moon felle kritiek op Israël door de Joodse aanwezigheid in de Bijbelse gebieden Judea en Samaria, en ook het oostelijk deel van Jeruzalem "immoreel en politiek niet vol te houden" te noemen. Ban sprak deze woorden tijdens een persconferentie in Uruguay op 29 maart 2011. Hij eiste van Israël te capituleren voor de internationaal gesteunde Arabische eisen, afstand te doen van alle Joodse aanspraken op wat hij de Palestijnse gebieden noemde. Hij eiste een onmiddellijke beëindiging van ,,bezet Palestijns gebied” en vond dat Jeruzalem moest worden verdeeld. Ook sprak hij zijn veroordeling uit ,,over de Israëlische nederzettingenpolitiek en sommeerde hij Israël zorg te dragen voor de verbetering van de economische situatie van de Palestijnen.”
Op 16 augustus 2013 was Moon in Israël, maar ging eerst naar Ramallah voor een ontmoeting met het Palestijnse bewind. Daar zei hij “diep verontrust te zijn door de voortdurende bouwactiviteit in de Israëlische nederzettingen en Oost-Jeruzalem”. Terwijl Syrië en Irak veranderen in begraafplaatsen, Libië op zijn kop staat en nog een hele serie andere brandhaarden genoemd kunnen worden, hield Moon zich bezig met de huizenbouw in Israël. Hij sprak van “uiterste prioriteit” zich met deze zaak te bemoeien. Terreurleider Mahmoud Abbas bedankte Moon voor de steun van de Verenigde Naties.
In Jeruzalem aangekomen maakte de Israëlische premier Benjamin Netanjahoe de grote VN-baas duidelijk dat het Israëlisch-Arabisch conflict helemaal niets te maken heeft met de “nederzettingen” en met huizenbouw maar alles te doen heeft met de Arabische weigering om Israël als een Joodse staat te erkennen binnen om het even welke grenzen. Netanjahoe vroeg aan Moon om eens rond te kijken in de zomerkampen van de UNRWA (de VN-organisatie voor de Palestijnse vluchtelingen) in Gaza. Daar wordt met buitenlandse donaties en gebruik makend van de financiering en de infrastructuur van de Verenigde Naties, Israël gedemoniseerd en opgeroepen deze staat te vernietigen. Ook sprak Netanyahu over het ophitsen van Arabische kinderen tot jihad tegen de Joodse staat door de leiders in Ramallah. Moon wenste echter niet op deze opmerkingen in te gaan en gaf slechts als antwoord alleen maar gekomen te zijn om te helpen bemiddelen in de vredesonderhandelingen tussen Palestijnen en Israël.
Na zijn gesprek met Netanyahu was Moon op vrijdag 16 augustus 2013 op het VN-hoofdkwartier in Jeruzalem waar hij een misleidende act opvoerde door zich plotseling te presenteren als verdediger van Israël. Tijdens een gesprek met Israëlische studenten kreeg Moon het verwijt te horen dat de VN zich niet fair opstelt tegenover Israël. Hij reageerde daarop met de woorden: ‘Israël wordt helaas overgoten met kritiek vanwege het Israëlisch-Palestijnse conflict en is het slachtoffer van veel vooroordelen en vaak zelfs discriminatie.’ Hij sprak met een zo ernstig mogelijk gezicht, van een obscene internationale obsessie van de VN voor Israël. Ook zei hij dat “Israël op gelijke voet zou moeten worden behandeld als al de andere 192 lidstaten van de Verenigde Naties.” Een toneelstuk zoals gezegd want juist Moon eiste met regelmaat van Israël te capituleren voor de internationaal gesteunde Arabische eisen, afstand te doen van alle Joodse aanspraken op Samaria, Judea en het oostelijk deel van Jeruzalem.
Ban-Ki-moons bemoeienis met oorlog Gaza in 2014.
Tijdens de oorlog “Operation Protective Edge” (Operatie Beschermende Rand) in de zomer van 2014 barste de propagandaoorlog tegen Israël weer in volle hevigheid los. De anti-Israël goeroes op het VN podium beschuldigden de Joodse staat van ‘onbeheerste agressie’,‘monsterachtige moordpartijen’,‘massaslachtingen’ en ‘misdaden tegen de menselijkheid’. Diverse door haat gedrogeerde antisemitische breinen kregen weer volop de ruimte het publiek te trakteren op ranzige en ordinaire leugens. Ban Ki-moon bleek geen enkel probleem te hebben met de laffe moordende ‘Amalekieten’ (Hamas en consorten) in Gaza. Hij deed samen met de Obama-administratie verwoede pogingen Hamas van de ondergang te redden. Moon zweeg toen duidelijk werd dat een gebouw van de UNRWA werd gebruikt om een terreurtunnel te verbergen en andere gebouwen werden gebruikt om van daaruit raketten op Israël af te vuren. Moon zweeg toen op kaarten in de UNRWA-scholen de Staat Israël volkomen was verdwenen.
Moons VN-commissaris voor de mensenrechten, Navi Pillay, beschuldigde het Israëlische leger van oorlogsmisdaden. Pillay verweet het Israëlische leger dat het bij de bombardementen op Gaza geen verschil maakte tussen de terroristen van Hamas en burgers. De waanzin sloeg helemaal toe toen zij Israël beschuldigde van het onderscheppen van raketaanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers. Zij zei het niet eerlijk te vinden dat Israëls aartsvijand Hamas niet over dergelijke anti-raketssystemen beschikte.
In maart 2011 uitte Moon felle kritiek op Israël door de Joodse aanwezigheid in de Bijbelse gebieden Judea en Samaria, en ook het oostelijk deel van Jeruzalem "immoreel en politiek niet vol te houden" te noemen. Ban sprak deze woorden tijdens een persconferentie in Uruguay op 29 maart 2011. Hij eiste van Israël te capituleren voor de internationaal gesteunde Arabische eisen, afstand te doen van alle Joodse aanspraken op wat hij de Palestijnse gebieden noemde. Hij eiste een onmiddellijke beëindiging van ,,bezet Palestijns gebied” en vond dat Jeruzalem moest worden verdeeld. Ook sprak hij zijn veroordeling uit ,,over de Israëlische nederzettingenpolitiek en sommeerde hij Israël zorg te dragen voor de verbetering van de economische situatie van de Palestijnen.”
Op 16 augustus 2013 was Moon in Israël, maar ging eerst naar Ramallah voor een ontmoeting met het Palestijnse bewind. Daar zei hij “diep verontrust te zijn door de voortdurende bouwactiviteit in de Israëlische nederzettingen en Oost-Jeruzalem”. Terwijl Syrië en Irak veranderen in begraafplaatsen, Libië op zijn kop staat en nog een hele serie andere brandhaarden genoemd kunnen worden, hield Moon zich bezig met de huizenbouw in Israël. Hij sprak van “uiterste prioriteit” zich met deze zaak te bemoeien. Terreurleider Mahmoud Abbas bedankte Moon voor de steun van de Verenigde Naties.
In Jeruzalem aangekomen maakte de Israëlische premier Benjamin Netanjahoe de grote VN-baas duidelijk dat het Israëlisch-Arabisch conflict helemaal niets te maken heeft met de “nederzettingen” en met huizenbouw maar alles te doen heeft met de Arabische weigering om Israël als een Joodse staat te erkennen binnen om het even welke grenzen. Netanjahoe vroeg aan Moon om eens rond te kijken in de zomerkampen van de UNRWA (de VN-organisatie voor de Palestijnse vluchtelingen) in Gaza. Daar wordt met buitenlandse donaties en gebruik makend van de financiering en de infrastructuur van de Verenigde Naties, Israël gedemoniseerd en opgeroepen deze staat te vernietigen. Ook sprak Netanyahu over het ophitsen van Arabische kinderen tot jihad tegen de Joodse staat door de leiders in Ramallah. Moon wenste echter niet op deze opmerkingen in te gaan en gaf slechts als antwoord alleen maar gekomen te zijn om te helpen bemiddelen in de vredesonderhandelingen tussen Palestijnen en Israël.
Na zijn gesprek met Netanyahu was Moon op vrijdag 16 augustus 2013 op het VN-hoofdkwartier in Jeruzalem waar hij een misleidende act opvoerde door zich plotseling te presenteren als verdediger van Israël. Tijdens een gesprek met Israëlische studenten kreeg Moon het verwijt te horen dat de VN zich niet fair opstelt tegenover Israël. Hij reageerde daarop met de woorden: ‘Israël wordt helaas overgoten met kritiek vanwege het Israëlisch-Palestijnse conflict en is het slachtoffer van veel vooroordelen en vaak zelfs discriminatie.’ Hij sprak met een zo ernstig mogelijk gezicht, van een obscene internationale obsessie van de VN voor Israël. Ook zei hij dat “Israël op gelijke voet zou moeten worden behandeld als al de andere 192 lidstaten van de Verenigde Naties.” Een toneelstuk zoals gezegd want juist Moon eiste met regelmaat van Israël te capituleren voor de internationaal gesteunde Arabische eisen, afstand te doen van alle Joodse aanspraken op Samaria, Judea en het oostelijk deel van Jeruzalem.
Ban-Ki-moons bemoeienis met oorlog Gaza in 2014.
Tijdens de oorlog “Operation Protective Edge” (Operatie Beschermende Rand) in de zomer van 2014 barste de propagandaoorlog tegen Israël weer in volle hevigheid los. De anti-Israël goeroes op het VN podium beschuldigden de Joodse staat van ‘onbeheerste agressie’,‘monsterachtige moordpartijen’,‘massaslachtingen’ en ‘misdaden tegen de menselijkheid’. Diverse door haat gedrogeerde antisemitische breinen kregen weer volop de ruimte het publiek te trakteren op ranzige en ordinaire leugens. Ban Ki-moon bleek geen enkel probleem te hebben met de laffe moordende ‘Amalekieten’ (Hamas en consorten) in Gaza. Hij deed samen met de Obama-administratie verwoede pogingen Hamas van de ondergang te redden. Moon zweeg toen duidelijk werd dat een gebouw van de UNRWA werd gebruikt om een terreurtunnel te verbergen en andere gebouwen werden gebruikt om van daaruit raketten op Israël af te vuren. Moon zweeg toen op kaarten in de UNRWA-scholen de Staat Israël volkomen was verdwenen.
Moons VN-commissaris voor de mensenrechten, Navi Pillay, beschuldigde het Israëlische leger van oorlogsmisdaden. Pillay verweet het Israëlische leger dat het bij de bombardementen op Gaza geen verschil maakte tussen de terroristen van Hamas en burgers. De waanzin sloeg helemaal toe toen zij Israël beschuldigde van het onderscheppen van raketaanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers. Zij zei het niet eerlijk te vinden dat Israëls aartsvijand Hamas niet over dergelijke anti-raketssystemen beschikte.
Anti-Israël activiste Navi Pillay maakt zich schuldig aan selectieve veroordeling.
Ban ki-Moon rechtvaardigt Palestijnse terreuraanslagen
Tijdens een toespraak op 26 januari 2016 schilderde Ban Ki-moon Israël af als een immoreel en onderdrukkend land en stelde de geschiedenis van Israël verkeerd voor ten behoeve van eigen zeer omstreden politieke doeleinden. Hij noemde de aanslagen op Israëlische burgers een natuurlijke reactie van gefrustreerde jonge Palestijnen. Het is de menselijke natuur zo op de bezetting te reageren en het uitblijven van het vredesproces. Hij veroordeelde de dood van Palestijnen, zonder ook maar enige verwijzing naar de Israëlische terreurslachtoffers. Hij sprak van een “nog nooit eerder vertoonde onacceptabele vorm van geweld”. Zijn voor het rapport verantwoordelijke speciale afgezant wilde Israël zelfs op de “zwarte lijst” van de ergste schenders van kinderrechten plaatsen, waarop anders alleen maar despotische en autocratische landen zoals Afghanistan, Syrië, Jemen, Somalië of Soedan en terreurorganisaties zoals Al Qaeda, Al Nusra, Boko Haram, IS(IS) en de Taliban staan. Moon nam zijn toevlucht tot demagogie en opruiende uitspraken en verloor daarmee opnieuw alle geloofwaardigheid.
Ook zei hij dat de ‘bezetting van de Westelijke Jordaanoever’ het voor de Palestijnen onmogelijk maakt om in waardigheid te leven. In plaats van een duidelijke en categorische verklaring af te geven door de daden van terreur aan de kaak te stellen, verleende hij legitimiteit aan de Palestijnse terreur. Hij veroordeelde Israël in zijn toespraak alsof het om een terreurstaat ging. Hij vernieuwde met zijn uitspraken de hoop van de moslims om Israël te vervangen door een nieuwe moslimstaat die Palestina wordt genoemd. Het ging bij Moon om pure minachting voor een land, dat er in principe mee heeft ingestemd de Palestijnen een eigen staat te gunnen in Israëls aloude Bijbelse thuisland Samaria en Judea.
Zoals verwacht citeerden Palestijnse functionarissen de uitspraken van Moon om terroristisch geweld tegen Israëlisch te rechtvaardigen. Terwijl Mahmoud Abbas’ onderdanen dagelijkse moordpartijen plegen, stellen ze Israël verantwoordelijk voor de escalatie van het geweld. Ze bekritiseren het doden van de moordenaars en roepen de internationale gemeenschap op om hulp.
In een open brief aan Moon eiste de Israëlische ambassadeur bij de VN Danny Danon van hem zijn woorden terug te nemen. 'Sinds wanneer is het de rol van de VN om rechtvaardigingen voor terreur te zoeken? Sinds wanneer kent de VN twee categorieën voor terreur en slachtoffers? Ik roep u op, uw uitspraken terug te nemen en duidelijk te zeggen dat er geen rechtvaardiging bestaat voor het vergieten van bloed van Israëlische slachtoffers'.
Benjamin Netanyahu bekritiseerde Moon voor zijn meer dan schandalige opmerkingen. Netanyahu: Er is geen rechtvaardiging voor terreur. De Palestijnen die moorden willen geen staat opbouwen, ze willen een staat vernietigen en ze zeggen dat openlijk. Ze willen Joden vermoorden omdat ze Joden zijn en ze zeggen dat openlijk. Ze moorden niet voor vrede en ze moorden niet voor mensenrechten. De Verenigde Naties verloor lang geleden haar neutraliteit en haar morele kracht en de opmerkingen van de secretaris-generaal verbeteren haar positie niet”.
Het hele Palestijnse leiderschap – van laag tot hoog – moedigt terreur en racisme aan, inclusief terreurleider Mahmoud Abbas zelf. Het is ontstellend hoe Moon de massale Palestijnse ophitsing tegen het land en het volk van Israël heeft verzwegen. In een uitzending op 6 oktober 2015 van de officiële Palestijnse televisie werd door Mahmoud Ismail, bestuurslid van de PLO, het vermoorden van Israëlische burgers tot “nationale plicht” verklaard. Maar Moon verzuimde de “Bende van Ramallah” daar op aan te spreken.
Ban ki-Moon rechtvaardigt Palestijnse terreuraanslagen
Tijdens een toespraak op 26 januari 2016 schilderde Ban Ki-moon Israël af als een immoreel en onderdrukkend land en stelde de geschiedenis van Israël verkeerd voor ten behoeve van eigen zeer omstreden politieke doeleinden. Hij noemde de aanslagen op Israëlische burgers een natuurlijke reactie van gefrustreerde jonge Palestijnen. Het is de menselijke natuur zo op de bezetting te reageren en het uitblijven van het vredesproces. Hij veroordeelde de dood van Palestijnen, zonder ook maar enige verwijzing naar de Israëlische terreurslachtoffers. Hij sprak van een “nog nooit eerder vertoonde onacceptabele vorm van geweld”. Zijn voor het rapport verantwoordelijke speciale afgezant wilde Israël zelfs op de “zwarte lijst” van de ergste schenders van kinderrechten plaatsen, waarop anders alleen maar despotische en autocratische landen zoals Afghanistan, Syrië, Jemen, Somalië of Soedan en terreurorganisaties zoals Al Qaeda, Al Nusra, Boko Haram, IS(IS) en de Taliban staan. Moon nam zijn toevlucht tot demagogie en opruiende uitspraken en verloor daarmee opnieuw alle geloofwaardigheid.
Ook zei hij dat de ‘bezetting van de Westelijke Jordaanoever’ het voor de Palestijnen onmogelijk maakt om in waardigheid te leven. In plaats van een duidelijke en categorische verklaring af te geven door de daden van terreur aan de kaak te stellen, verleende hij legitimiteit aan de Palestijnse terreur. Hij veroordeelde Israël in zijn toespraak alsof het om een terreurstaat ging. Hij vernieuwde met zijn uitspraken de hoop van de moslims om Israël te vervangen door een nieuwe moslimstaat die Palestina wordt genoemd. Het ging bij Moon om pure minachting voor een land, dat er in principe mee heeft ingestemd de Palestijnen een eigen staat te gunnen in Israëls aloude Bijbelse thuisland Samaria en Judea.
Zoals verwacht citeerden Palestijnse functionarissen de uitspraken van Moon om terroristisch geweld tegen Israëlisch te rechtvaardigen. Terwijl Mahmoud Abbas’ onderdanen dagelijkse moordpartijen plegen, stellen ze Israël verantwoordelijk voor de escalatie van het geweld. Ze bekritiseren het doden van de moordenaars en roepen de internationale gemeenschap op om hulp.
In een open brief aan Moon eiste de Israëlische ambassadeur bij de VN Danny Danon van hem zijn woorden terug te nemen. 'Sinds wanneer is het de rol van de VN om rechtvaardigingen voor terreur te zoeken? Sinds wanneer kent de VN twee categorieën voor terreur en slachtoffers? Ik roep u op, uw uitspraken terug te nemen en duidelijk te zeggen dat er geen rechtvaardiging bestaat voor het vergieten van bloed van Israëlische slachtoffers'.
Benjamin Netanyahu bekritiseerde Moon voor zijn meer dan schandalige opmerkingen. Netanyahu: Er is geen rechtvaardiging voor terreur. De Palestijnen die moorden willen geen staat opbouwen, ze willen een staat vernietigen en ze zeggen dat openlijk. Ze willen Joden vermoorden omdat ze Joden zijn en ze zeggen dat openlijk. Ze moorden niet voor vrede en ze moorden niet voor mensenrechten. De Verenigde Naties verloor lang geleden haar neutraliteit en haar morele kracht en de opmerkingen van de secretaris-generaal verbeteren haar positie niet”.
Het hele Palestijnse leiderschap – van laag tot hoog – moedigt terreur en racisme aan, inclusief terreurleider Mahmoud Abbas zelf. Het is ontstellend hoe Moon de massale Palestijnse ophitsing tegen het land en het volk van Israël heeft verzwegen. In een uitzending op 6 oktober 2015 van de officiële Palestijnse televisie werd door Mahmoud Ismail, bestuurslid van de PLO, het vermoorden van Israëlische burgers tot “nationale plicht” verklaard. Maar Moon verzuimde de “Bende van Ramallah” daar op aan te spreken.
Ban Ki-moon en Mahmoud Abbas konden het goed met elkaar vinden.
De anti-Israëlische horden binnen de Verenigde Naties riepen onder leiding van Moon, 2014 uit tot het Internationale Jaar van Solidariteit met het PLO-bewind in Ramallah. 'Het wordt moeilijk, om dit jaar een twee-staten-oplossing te bereiken, om een einde te maken aan de bezetting die in 1967 begon en zo een onafhankelijke, levensvatbare soevereine Palestijnse Staat te scheppen, die zij aan zij in vrede en veiligheid naast de Israëlische Staat bestaat en waar iedereen de rechten van de ander erkend', zei Moon.
Al wat er vanuit de koker van Verenigde Naties aan “internationaal recht” komt is totaal gecorrumpeerd, omdat deze club wordt beheerst door misdadigerstaten en dan met name door de vereniging van doodsvijanden van Israël, de OIC, de “Organisation of the Islamic Coöperation”, een vereniging van 57 islamitische landen die zich voornamelijk bezig houdt met het indienen van resoluties die Israël veroordelen. Ze worden daarbij onder meer regelmatig gesteund door diverse Europese landen en antisemitische Zuid-Amerikaanse naties waaronder Venezuela.
VN-chef Ban Ki-moon zwicht voor chantage van Saoedi-Arabië.
Hoe gevoelig Ban Ki-moon was voor druk van de Arabische dictators bleek in juni 2016. Toen plaatste hij de door Saoedi-Arabië geleide coalitie in Jemen op de zwarte lijst van kindermoordenaars omdat daar tijdens bombardementen 785 kinderen waren omgekomen en 1168 anderen gewond. Maar na dreiging van de Saoedische dictators om hun donaties aan de diverse hulpprogramma’s van de Verenigde Naties te stoppen, gelaste Moon deze religieuze, intolerante apartheidsstaat vervolgens weer snel van de zwarte lijst te verwijderen.
Hij gaf op 9 juni 2016 openlijk toe dat hij Saoedi-Arabië weer van de “Zwarte Lijst van Kindermoordenaars” heeft afgevoerd Dat gebeurde nauwelijks 72 uren nadat de lijst werd gepubliceerd. Saoedi-Arabië schenkt jaarlijks miljoenen dollars aan de voedselprogramma’s van Verenigde Naties. In 2014 was dat een bedrag van 500 miljoen dollar , de grootste humanitaire schenking in één keer aan de VN. De voorbije drie jaren is Saoedi-Arabië de derde grootste donor van de UNRWA geworden en schonk het tientallen miljoenen dollars voor de heropbouw van Gaza en voor bijstand aan de ‘Palestijnse vluchtelingen’.
Of het nu gaat om de UN Human Rights Council (UNHRC), de UN Security Council, de United Nations Relief and Works Agency (UNRWA) of de United Nations Educationel Scientific and Cultural Organisation (UNESCO), allemaal houden ze zich bezig met het demoniseren van Israël.
Moon is op 1 januari 2017 opgevolgd door de voormalige Portugese premier António Guterres. Die heeft de moslima uit Nigeria Amina J. Mohammedals assistent aangesteld.
Uit: Franklin ter Horst
De anti-Israëlische horden binnen de Verenigde Naties riepen onder leiding van Moon, 2014 uit tot het Internationale Jaar van Solidariteit met het PLO-bewind in Ramallah. 'Het wordt moeilijk, om dit jaar een twee-staten-oplossing te bereiken, om een einde te maken aan de bezetting die in 1967 begon en zo een onafhankelijke, levensvatbare soevereine Palestijnse Staat te scheppen, die zij aan zij in vrede en veiligheid naast de Israëlische Staat bestaat en waar iedereen de rechten van de ander erkend', zei Moon.
Al wat er vanuit de koker van Verenigde Naties aan “internationaal recht” komt is totaal gecorrumpeerd, omdat deze club wordt beheerst door misdadigerstaten en dan met name door de vereniging van doodsvijanden van Israël, de OIC, de “Organisation of the Islamic Coöperation”, een vereniging van 57 islamitische landen die zich voornamelijk bezig houdt met het indienen van resoluties die Israël veroordelen. Ze worden daarbij onder meer regelmatig gesteund door diverse Europese landen en antisemitische Zuid-Amerikaanse naties waaronder Venezuela.
VN-chef Ban Ki-moon zwicht voor chantage van Saoedi-Arabië.
Hoe gevoelig Ban Ki-moon was voor druk van de Arabische dictators bleek in juni 2016. Toen plaatste hij de door Saoedi-Arabië geleide coalitie in Jemen op de zwarte lijst van kindermoordenaars omdat daar tijdens bombardementen 785 kinderen waren omgekomen en 1168 anderen gewond. Maar na dreiging van de Saoedische dictators om hun donaties aan de diverse hulpprogramma’s van de Verenigde Naties te stoppen, gelaste Moon deze religieuze, intolerante apartheidsstaat vervolgens weer snel van de zwarte lijst te verwijderen.
Hij gaf op 9 juni 2016 openlijk toe dat hij Saoedi-Arabië weer van de “Zwarte Lijst van Kindermoordenaars” heeft afgevoerd Dat gebeurde nauwelijks 72 uren nadat de lijst werd gepubliceerd. Saoedi-Arabië schenkt jaarlijks miljoenen dollars aan de voedselprogramma’s van Verenigde Naties. In 2014 was dat een bedrag van 500 miljoen dollar , de grootste humanitaire schenking in één keer aan de VN. De voorbije drie jaren is Saoedi-Arabië de derde grootste donor van de UNRWA geworden en schonk het tientallen miljoenen dollars voor de heropbouw van Gaza en voor bijstand aan de ‘Palestijnse vluchtelingen’.
Of het nu gaat om de UN Human Rights Council (UNHRC), de UN Security Council, de United Nations Relief and Works Agency (UNRWA) of de United Nations Educationel Scientific and Cultural Organisation (UNESCO), allemaal houden ze zich bezig met het demoniseren van Israël.
Moon is op 1 januari 2017 opgevolgd door de voormalige Portugese premier António Guterres. Die heeft de moslima uit Nigeria Amina J. Mohammedals assistent aangesteld.
Uit: Franklin ter Horst