De wonderen van Jezus.
De opheffing (of overtreding) van natuurlijke wetten in de Bijbelse wonderen is in feite niet anders dan wat we dagelijks waarnemen. Er zijn inherente natuurlijke krachten gerepresenteerd door de natuurwetten, chemische eigenschappen en mathematische formules, en er zijn intentionele krachten die met de natuurlijke krachten in interactie kunnen zijn of deze kunnen opheffen. Bijvoorbeeld, de wetten van de zwaartekracht die een steen op de grond houden worden niet opgeheven (of overtreden) wanneer een jongen deze zwaartekracht zou tegenwerken door een grotere fysieke kracht uit te oefenen door de steen op te rapen en weg te werpen. Dezelfde logica geldt wanneer we de ooggetuigenverslagen lezen over Jezus die over water loopt en water in wijn verandert. Rationeel gezien oefent hij slechts een intentionele kracht uit die buiten het bereik ligt van wat wij kennen als de natuurwetten binnen onze vier materiële dimensies.
Je mag wellicht filosofisch geneigd zijn om elke referentie aan bovennatuurlijke gebeurtenissen af te wijzen, maar dat betekent niet dat zij niet voorkomen of kunnen voorkomen. Als het bestaan van God een gegeven is, dan zijn wonderen zeer redelijk. Een bovennatuurlijke Beweger is logisch gezien niet gelimiteerd door de effecten van zijn bovennatuurlijke oorzaak – dus God is niet beperkt door de naturalistische wetten die over ons universum heersen. De maker is niet gebonden aan de grenzen van zijn schepping. Wanneer we een bovennatuurlijke Beweger in overweging nemen, dan is het logisch om buiten deze grenzen te denken.
De opheffing (of overtreding) van natuurlijke wetten in de Bijbelse wonderen is in feite niet anders dan wat we dagelijks waarnemen. Er zijn inherente natuurlijke krachten gerepresenteerd door de natuurwetten, chemische eigenschappen en mathematische formules, en er zijn intentionele krachten die met de natuurlijke krachten in interactie kunnen zijn of deze kunnen opheffen. Bijvoorbeeld, de wetten van de zwaartekracht die een steen op de grond houden worden niet opgeheven (of overtreden) wanneer een jongen deze zwaartekracht zou tegenwerken door een grotere fysieke kracht uit te oefenen door de steen op te rapen en weg te werpen. Dezelfde logica geldt wanneer we de ooggetuigenverslagen lezen over Jezus die over water loopt en water in wijn verandert. Rationeel gezien oefent hij slechts een intentionele kracht uit die buiten het bereik ligt van wat wij kennen als de natuurwetten binnen onze vier materiële dimensies.
Je mag wellicht filosofisch geneigd zijn om elke referentie aan bovennatuurlijke gebeurtenissen af te wijzen, maar dat betekent niet dat zij niet voorkomen of kunnen voorkomen. Als het bestaan van God een gegeven is, dan zijn wonderen zeer redelijk. Een bovennatuurlijke Beweger is logisch gezien niet gelimiteerd door de effecten van zijn bovennatuurlijke oorzaak – dus God is niet beperkt door de naturalistische wetten die over ons universum heersen. De maker is niet gebonden aan de grenzen van zijn schepping. Wanneer we een bovennatuurlijke Beweger in overweging nemen, dan is het logisch om buiten deze grenzen te denken.
Jezus liep over het water, daarmee aantonend dat Hij buiten de natuurwetten kon en kan handelen.
(afb.: https://www.wikiart.org/en/ivan.../jesus-walks-on-water-1888)
Met de realiteit van een bovennatuurlijke Schepper als gegeven zijn de evangelie-verslagen over de wonderen van Jezus zeer redelijk. Sommigen geloven dat deze teksten door God zelf zijn ingegeven. Maar ongeacht of je deze nu zelf wel of niet zo hoog aanslaat, de evangelieboeken representeren op zijn minst wel vier afzonderlijke verslagen geschreven door vier afzonderlijke auteurs die, volgens de wereldlijke criteria, onafhankelijk historische gebeurtenissen hebben gedocumenteerd. Een filosofische predispositie om alles wat theologisch of wonderlijk is te negeren is gewoonweg geen reden om de Evangelieteksten te ontkennen.
Laten we de integriteit van de schrijvers van de Evangeliën nog een keer bekijken, mannen die bereid waren intense vervolging te ondergaan en om zelfs te sterven ter verdediging van hun individuele getuigenissen. Zoals al eerder besproken, wordt Lucas in het algemeen beschouwd als één van de meest vooraanstaande historici uit de oudheid. Een citaat:
“De algemene consensus onder zowel progressieve als conservatieve geleerden is dat Lucas zeer accuraat is als een historicus. Hij is erudiet, hij is welsprekend, zijn Grieks benadert de klassieke kwaliteit, hij schrijft als een geleerd man, en archeologische ontdekkingen tonen telkens weer aan dat Lucas accuraat is in wat hij te zeggen heeft”.[1]
Sir William Ramsey, één van de beroemdste archeologen van de moderne tijd, stemt daarmee in, “Lucas is een eersteklas historicus.”[2]
(afb.: https://www.wikiart.org/en/ivan.../jesus-walks-on-water-1888)
Met de realiteit van een bovennatuurlijke Schepper als gegeven zijn de evangelie-verslagen over de wonderen van Jezus zeer redelijk. Sommigen geloven dat deze teksten door God zelf zijn ingegeven. Maar ongeacht of je deze nu zelf wel of niet zo hoog aanslaat, de evangelieboeken representeren op zijn minst wel vier afzonderlijke verslagen geschreven door vier afzonderlijke auteurs die, volgens de wereldlijke criteria, onafhankelijk historische gebeurtenissen hebben gedocumenteerd. Een filosofische predispositie om alles wat theologisch of wonderlijk is te negeren is gewoonweg geen reden om de Evangelieteksten te ontkennen.
Laten we de integriteit van de schrijvers van de Evangeliën nog een keer bekijken, mannen die bereid waren intense vervolging te ondergaan en om zelfs te sterven ter verdediging van hun individuele getuigenissen. Zoals al eerder besproken, wordt Lucas in het algemeen beschouwd als één van de meest vooraanstaande historici uit de oudheid. Een citaat:
“De algemene consensus onder zowel progressieve als conservatieve geleerden is dat Lucas zeer accuraat is als een historicus. Hij is erudiet, hij is welsprekend, zijn Grieks benadert de klassieke kwaliteit, hij schrijft als een geleerd man, en archeologische ontdekkingen tonen telkens weer aan dat Lucas accuraat is in wat hij te zeggen heeft”.[1]
Sir William Ramsey, één van de beroemdste archeologen van de moderne tijd, stemt daarmee in, “Lucas is een eersteklas historicus.”[2]
Lucas de evangelist was een eersteklas historicus (Hendrick ter Brugghen uit 1621).
(afb.: https://www.trouw.nl/home/evangelisten-van-vlees-en-bloed)
Hebben we een goede reden om het verslag van Lucas over het leven van Jezus te verwerpen?
Hoe zit het met de andere Evangelie-schrijvers die hun leven gaven voor hun geschreven getuigenissen?
Noten:
[1] John McRay, geciteerd door Lee Strobel, The Case For Christ, Grand Rapids: Zondervan, 1998, 129.
[2] Sir William Ramsey, The Bearing of Recent Discovery on the Trustworthiness of the New Testament, 1915, p. 222.
(afb.: https://www.trouw.nl/home/evangelisten-van-vlees-en-bloed)
Hebben we een goede reden om het verslag van Lucas over het leven van Jezus te verwerpen?
Hoe zit het met de andere Evangelie-schrijvers die hun leven gaven voor hun geschreven getuigenissen?
Noten:
[1] John McRay, geciteerd door Lee Strobel, The Case For Christ, Grand Rapids: Zondervan, 1998, 129.
[2] Sir William Ramsey, The Bearing of Recent Discovery on the Trustworthiness of the New Testament, 1915, p. 222.