God als een intelligent Ontwerper.
Wat zou objectief bewijs voor God moeten inhouden? Bekijk eens de volgende vanzelfsprekende en universeel erkende waarheid: Concept en ontwerp vereisen een intelligent ontwerper. De aanwezigheid van een intelligent ontwerp (Intelligent Design) bewijst het bestaan van een intelligent ontwerper. Dat is eenvoudigweg oorzaak en gevolg. In onze zoektocht naar bewijs voor het bestaan van God, zouden we de verscheidene claims van bovennatuurlijke gebeurtenissen kunnen onderzoeken, bepalen of deze wel of niet legitieme ervaringen zijn, en een pleidooi opbouwen voor het bestaan van het bovennatuurlijke, wat een stap zou zijn in de richting van het identificeren van een bovennatuurlijke Schepper God. Of we kunnen gewoon toepassen wat we al weten en zoeken naar tekenen van een intelligent ontwerp binnen de schepping zelf.
Wat zou objectief bewijs voor God moeten inhouden? Bekijk eens de volgende vanzelfsprekende en universeel erkende waarheid: Concept en ontwerp vereisen een intelligent ontwerper. De aanwezigheid van een intelligent ontwerp (Intelligent Design) bewijst het bestaan van een intelligent ontwerper. Dat is eenvoudigweg oorzaak en gevolg. In onze zoektocht naar bewijs voor het bestaan van God, zouden we de verscheidene claims van bovennatuurlijke gebeurtenissen kunnen onderzoeken, bepalen of deze wel of niet legitieme ervaringen zijn, en een pleidooi opbouwen voor het bestaan van het bovennatuurlijke, wat een stap zou zijn in de richting van het identificeren van een bovennatuurlijke Schepper God. Of we kunnen gewoon toepassen wat we al weten en zoeken naar tekenen van een intelligent ontwerp binnen de schepping zelf.
In het algemeen vinden we dat een "gespecificeerde complexiteit" een betrouwbare indicator is voor de aanwezigheid van een intelligent ontwerp. Toeval kan wel een verklaring zijn voor complixiteit, maar niet voor specificatie -- een willekeurige volgorde van letters is wel complex maar niet gespecificeerd (het is betekenisloos).
(afb.: https://www.cdbaby.com › Doris Tannous)
We weten dat een ontwerp een ontwerper vereist. De methodologie voor ontwerpdetectie, die in overeenstemming is met dit fundamentele axioma, is zelfs een vereiste in veel richtingen van menselijke exploratie, waaronder archeologie, antropologie, de forensische wetenschappen, criminele jurisprudentie, copyright wetten, patentwetten, 'reverse engineering', kryptonanalyse, random getallengeneratie, en SETI. En hoe herkennen we dan een intelligent ontwerp? In het algemeen vinden we dat een "gespecificeerde complexiteit" een betrouwbare indicator is voor de aanwezigheid van een intelligent ontwerp. Toeval kan wel een verklaring zijn voor complexiteit, maar niet voor specificatie -- een willekeurige volgorde van letters is wel complex maar niet gespecificeerd (het is betekenisloos). Een sonnet van Shakespeare is zowel complex als gespecificeerd (het heeft betekenis). We kunnen geen 'sonnet van Shakespeare' hebben zonder Shakespeare. (William A. Dembski, "The Design Inference: Eliminating Chance through Small Probabilities", oftewel: "De Ontwerpconclusie: Het elimineren van toeval via kleine waarschijnlijkheden", 1998.)
De natuur zelf is een bewijs voor God.
Nou, waar is nu dat bewijs voor het bestaan van God? In overeenstemming met het ons nu bekende axioma en in het licht van de gigantische vooruitgang die we in de moleculaire biologie, genetica en informatietheorie hebben gemaakt, blijkt het bewijs voor God zich overal om ons heen te bevinden!
Door de microscoop kunnen we het bacterieel flagellum van de E.Coli bacterie observeren. Het bacterieel flagellum is wat E.Coli bacteria voortstuwt door zijn microscopische wereld.
(afb.: https://www.cdbaby.com › Doris Tannous)
We weten dat een ontwerp een ontwerper vereist. De methodologie voor ontwerpdetectie, die in overeenstemming is met dit fundamentele axioma, is zelfs een vereiste in veel richtingen van menselijke exploratie, waaronder archeologie, antropologie, de forensische wetenschappen, criminele jurisprudentie, copyright wetten, patentwetten, 'reverse engineering', kryptonanalyse, random getallengeneratie, en SETI. En hoe herkennen we dan een intelligent ontwerp? In het algemeen vinden we dat een "gespecificeerde complexiteit" een betrouwbare indicator is voor de aanwezigheid van een intelligent ontwerp. Toeval kan wel een verklaring zijn voor complexiteit, maar niet voor specificatie -- een willekeurige volgorde van letters is wel complex maar niet gespecificeerd (het is betekenisloos). Een sonnet van Shakespeare is zowel complex als gespecificeerd (het heeft betekenis). We kunnen geen 'sonnet van Shakespeare' hebben zonder Shakespeare. (William A. Dembski, "The Design Inference: Eliminating Chance through Small Probabilities", oftewel: "De Ontwerpconclusie: Het elimineren van toeval via kleine waarschijnlijkheden", 1998.)
De natuur zelf is een bewijs voor God.
Nou, waar is nu dat bewijs voor het bestaan van God? In overeenstemming met het ons nu bekende axioma en in het licht van de gigantische vooruitgang die we in de moleculaire biologie, genetica en informatietheorie hebben gemaakt, blijkt het bewijs voor God zich overal om ons heen te bevinden!
Door de microscoop kunnen we het bacterieel flagellum van de E.Coli bacterie observeren. Het bacterieel flagellum is wat E.Coli bacteria voortstuwt door zijn microscopische wereld.
Het bacterieel flagellum van de E.Coli bacterie bewijst een intelligente Ontwerper.
(afb.: https://www.cliniciansbrief.com/journal/february-2013)
Het bestaat uit 40 individuele proteïneonderdelen waaronder een stator, rotor, aandrijfas, U-verbindingen, en een propeller. Het is een microscopische buitenboordmotor! De afzonderlijke onderdelen worden scherpgesteld wanneer deze 50000 keer worden vergroot (gebruikmakend van elektronenmicroscopie). En hoewel deze microscopische buitenboordmotoren draaien met een ongelooflijke snelheid van 100000 toeren per minuut, toch kunnen deze ook ongelooflijk snel tot stilstand komen. Er is maar een kwartslag draaiing nodig om te stoppen, van richting te veranderen en dan met 100000 toeren per minuut de andere kant op te draaien! De flagellaire motor heeft twee versnellingen (vooruit en achteruit), is watergekoeld, en is op zo'n manier geschakeld (via een sensor-mechanisme) dat het zelfs terugkoppeling vanuit de omgeving ontvangt. ("Unlocking the Mystery of Life," oftewel: "Het Ontsluiten van het Mysterie van het Leven", video documentaire van Illustra Media, 2002.)
Wanneer we de algemene principes voor het detecteren van gespecificeerde complexiteit toepassen op biologische systemen (levende wezens), dan vinden we dat het redelijk is om daaruit de aanwezigheid van een intelligent ontwerp af te leiden. Neem bijvoorbeeld de stator, rotor, aandrijfas, U-verbindingen en propeller van het bacterieel flagellum. Het is niet uit gemakzucht dat we deze onderdelen deze namen geven - deze beschrijven daadwerkelijk hun functie. Als je een stator, rotor, aandrijfas, U-verbindingen of propeller in een ander vervoermiddel, machine, stuk speelgoed of model zou aantreffen, dan zou je deze meteen herkennen als het resultaat van een intelligente bron. Niemand zou verwachten dat een buitenboordmotor -- en zeker niet een buitenboordmotor zo ongelooflijk als de flagellaire motor -- het resultaat zou zijn van een toevallige assemblage van onderdelen. Motoren zijn het resultaat van een intelligent ontwerp.
(afb.: https://www.cliniciansbrief.com/journal/february-2013)
Het bestaat uit 40 individuele proteïneonderdelen waaronder een stator, rotor, aandrijfas, U-verbindingen, en een propeller. Het is een microscopische buitenboordmotor! De afzonderlijke onderdelen worden scherpgesteld wanneer deze 50000 keer worden vergroot (gebruikmakend van elektronenmicroscopie). En hoewel deze microscopische buitenboordmotoren draaien met een ongelooflijke snelheid van 100000 toeren per minuut, toch kunnen deze ook ongelooflijk snel tot stilstand komen. Er is maar een kwartslag draaiing nodig om te stoppen, van richting te veranderen en dan met 100000 toeren per minuut de andere kant op te draaien! De flagellaire motor heeft twee versnellingen (vooruit en achteruit), is watergekoeld, en is op zo'n manier geschakeld (via een sensor-mechanisme) dat het zelfs terugkoppeling vanuit de omgeving ontvangt. ("Unlocking the Mystery of Life," oftewel: "Het Ontsluiten van het Mysterie van het Leven", video documentaire van Illustra Media, 2002.)
Wanneer we de algemene principes voor het detecteren van gespecificeerde complexiteit toepassen op biologische systemen (levende wezens), dan vinden we dat het redelijk is om daaruit de aanwezigheid van een intelligent ontwerp af te leiden. Neem bijvoorbeeld de stator, rotor, aandrijfas, U-verbindingen en propeller van het bacterieel flagellum. Het is niet uit gemakzucht dat we deze onderdelen deze namen geven - deze beschrijven daadwerkelijk hun functie. Als je een stator, rotor, aandrijfas, U-verbindingen of propeller in een ander vervoermiddel, machine, stuk speelgoed of model zou aantreffen, dan zou je deze meteen herkennen als het resultaat van een intelligente bron. Niemand zou verwachten dat een buitenboordmotor -- en zeker niet een buitenboordmotor zo ongelooflijk als de flagellaire motor -- het resultaat zou zijn van een toevallige assemblage van onderdelen. Motoren zijn het resultaat van een intelligent ontwerp.
De motor is het bewijs van intelligent design.
(afb.: www.nimbusmotoren.nl)
Daarnaast zou het bacterieel flagellum van de E.Cloi bacterie zich niet geleidelijk met het verstrijken der tijd kunnen hebben ontwikkeld. Het bacterieel flagellum is een "onreduceerbaar complex" systeem. Een onreduceerbaar complex systeem is een systeem dat uit meerdere onderdelen bestaat, die alle noodzakelijk zijn voor het functioneren van het systeem. Wanneer welk onderdeel dan ook wordt verwijderd, dan zal het hele systeem ophouden te functioneren. Elk individueel onderdeel is integraal. Er bestaat absoluut geen enkele naturalistische, graduele, evolutionaire verklaring voor het bacterieel flagellum. (Michael Behe, "Darwins Black Box", oftewel: "Darwins Zwarte Doos", 1996.)
Het bacterieel flagellum (en dan hebben we het nog niet over de onreduceerbaar complexe moleculaire machines die verantwoordelijk zijn voor de assemblage van het flagellum) is slechts één voorbeeld van de gespecificeerde complexiteit die in de miscroscopische biologische wereld wordt aangetroffen. Moleculair bioloog Michael Denton schreef, "Hoewel de kleinste bacteriële cellen ongelooflijk klein zijn, en minder dan 10-12 gram wegen, toch is elk van deze cellen effectief een waarachtige micro-geminiaturiseerde fabriek, die duizenden fraai ontworpen complexe stukken moleculaire machinerie bevat, samengesteld uit maar liefst honderdduizend miljoen atomen, veel gecompliceerder dan elke machine die ooit door de mens is gebouwd en absoluut zonder weerga in de niet-levende wereld.." (Michael Denton, "Evolution: A Theory in Crisis", oftewel: "Evolutie: Een Theorie in een Crisis", 1986, p. 250.)
(afb.: www.nimbusmotoren.nl)
Daarnaast zou het bacterieel flagellum van de E.Cloi bacterie zich niet geleidelijk met het verstrijken der tijd kunnen hebben ontwikkeld. Het bacterieel flagellum is een "onreduceerbaar complex" systeem. Een onreduceerbaar complex systeem is een systeem dat uit meerdere onderdelen bestaat, die alle noodzakelijk zijn voor het functioneren van het systeem. Wanneer welk onderdeel dan ook wordt verwijderd, dan zal het hele systeem ophouden te functioneren. Elk individueel onderdeel is integraal. Er bestaat absoluut geen enkele naturalistische, graduele, evolutionaire verklaring voor het bacterieel flagellum. (Michael Behe, "Darwins Black Box", oftewel: "Darwins Zwarte Doos", 1996.)
Het bacterieel flagellum (en dan hebben we het nog niet over de onreduceerbaar complexe moleculaire machines die verantwoordelijk zijn voor de assemblage van het flagellum) is slechts één voorbeeld van de gespecificeerde complexiteit die in de miscroscopische biologische wereld wordt aangetroffen. Moleculair bioloog Michael Denton schreef, "Hoewel de kleinste bacteriële cellen ongelooflijk klein zijn, en minder dan 10-12 gram wegen, toch is elk van deze cellen effectief een waarachtige micro-geminiaturiseerde fabriek, die duizenden fraai ontworpen complexe stukken moleculaire machinerie bevat, samengesteld uit maar liefst honderdduizend miljoen atomen, veel gecompliceerder dan elke machine die ooit door de mens is gebouwd en absoluut zonder weerga in de niet-levende wereld.." (Michael Denton, "Evolution: A Theory in Crisis", oftewel: "Evolutie: Een Theorie in een Crisis", 1986, p. 250.)
De mens is het bewijs van en voor God.
(afb.: https://en.wikipedia.org/wiki/Sistine_Chapel)
Gods vingerafdrukken zijn overal.
Waar is het bewijs voor God? Als we bereid zijn om onze ogen te openen, dan zien we dat de vingerafdrukken van God overal om ons heen en in ons zelf te zien zijn. Ons eigen bestaan zelf bewijst het bestaan van een Schepper God.
(afb.: https://en.wikipedia.org/wiki/Sistine_Chapel)
Gods vingerafdrukken zijn overal.
Waar is het bewijs voor God? Als we bereid zijn om onze ogen te openen, dan zien we dat de vingerafdrukken van God overal om ons heen en in ons zelf te zien zijn. Ons eigen bestaan zelf bewijst het bestaan van een Schepper God.