Israël vandaag - 15 mei 2015.
Palestijnse voetbalbond wil Israël uit FIFA stoten.
Jibril ar-Rajoub, voorzitter van de Palestijnse voetbalbond, heeft bekend gemaakt dat hij zijn bemoeiingen om Israël uit de internationale voetbalbond FIFA te stoten, verder zal opvoeren. Na een gesprek met de FIFA-voorzitter Sepp Blatter zwoer ar-Rajoub nog eens dat hij zijn inspanningen verder wil vergroten, aldus AFP. Afgelopen weekend was het in Zürich tot een botsing gekomen tussen Blatter, ar-Rajoub en de voorzitter van de Israëlische voetbalbond, Ofer Eini.
Die ontmoeting was tot stand gekomen op verzoek van ar-Rajoub, om te bespreken of Israël bij het volgende FIFA-congres op 28 mei uit de wereldvoetbalbond gestoten moest worden. Volgens de Palestijnen is er op deze ontmoeting geen vooruitgang geboekt. „De Israëlische voetbalbond is niet bereid de Palestijnse voetbalbond als gelijkwaardig te beschouwen en hem dezelfde rechten en plichten toe te kennen,” aldus ar-Rajoub. „Daarmee overtreden zij de regels van de FIFA.” De Palestijnse Autoriteit is sinds 1998 lid van de FIFA, maar acht zich naar eigen zeggen blootgesteld aan door de Israëlische regering opgelegde beperkingen, waaronder vooral de beperkte bewegingsvrijheid van Arabische spelers bij reizen.
Op de jaarlijkse bijeenkomst van de FIFA op 28 mei hoopt ar-Rajoub een driekwart-meerderheid te krijgen voor het uitsluiten van Israël.
Volgens Eini heeft de FIFA reeds verschillende voorstellen gedaan om een stemming over het uitsluiten te voorkomen. „Ik ben na de ontmoeting wat optimistischer gestemd. Maar we bereiden ons er desondanks op voor dat er een stemming komt,” verklaarde Eini. Tegelijk veroordeelde hij de vermenging van politiek en sport als misplaatst. Reeds vorige week sprak Blatter zich op een conferentie in Kaïro duidelijk uit tegen een uitsluiting van Israël.
Blatter kondigde aan naar Israël te zullen reizen om premier Benjamin Netanjahu en de voorzitter van de Palestijnse Autonomie, Machmoud Abbas, te ontmoeten.
Israëlische leger ontwikkelt robotsoldaten.
Israël is reeds wereldleider op het gebied van onbemande vliegtuigen. Nu begint het leger ook met het integreren van robots in de grondtroepen.
Op de internationale grondtroepenconferentie in Tel Aviv meldde Generaal-majoor Eyal Ben Reuven dat een week eerder de zevende pantserbrigade het eerste en enige legeronderdeel ter wereld was dat zij-aan-zij met „geavanceerde grondrobots” heeft getraind.
De generaal waarschuwde echter voor te hoge verwachtingen over een robotleger die naar een futuristisch slagveld gestuurd zou worden. „Op dit moment zien we nog niet dat robots de menselijke factor kunnen vervangen. We beschouwen robots als een ondersteunende factor,” zei hij. „Ik verwacht niet dat er binnen een jaar bataljons van militaire robots zullen zijn. Dat zal nog even duren.”
Momenteel worden robots gepland als mogelijke voorhoede, die gebruikt worden om corridors te slaan voor aanvallen op vijandelijke stellingen. Dat is vooral van belang voor stadsguerilla’s, waarbij boobytraps en verstopte strijders de Israëlische soldaten opwachten en die reeds vele mensenlevens hebben gekost.
Hizkia, een potentiële messias.
Het noordelijke koninkrijk Israël wordt in 722 v.Chr. veroverd, tien stammen verdwijnen in de diaspora. Het zuidelijke koninkrijk Juda overleeft, maar is door interne strijd verdeeld. In deze tijd neemt Hizkia de scepter over.
Jesaja profeteert dat Hizkia mogelijk de messias zou kunnen zijn die het volk Israël in deze tijd van hun nood zou verlossen. In de geschiedenis zijn er steeds weer momenten waarop dringend een oplossing wordt verwacht. Een dergelijk moment is er wanneer koning Hizkia en de Assyrische koning Sanherib in Eretz Israël elkaar ontmoeten. De dag van het gericht, Gog uit het land Magog, staat voor de poorten van Jeruzalem.
Hizkia beschouwt zich als koning over heel Israël, niet alleen over Juda. Hij richt zich tot de overgeblevenen uit het koninkrijk Israël, merendeels vluchtelingen. Veel van deze vluchtelingen worden uitgenodigd naar Jeruzalem te verhuizen. In eigen land begint de koning godsdienstige hervormingen. Hij versterkt onder het volk het geloof in God. Priesters en Levieten worden uitgenodigd de tempel te reinigen.
„Zij verzamelden hun broeders en heiligden zich, en kwamen overeenkomstig het gebod van de koning, door de woorden van de HEERE, om het huis van de HEERE te reinigen. De priesters gingen het huis van de HEERE binnen om dat te reinigen, en zij brachten al de onreinheid die zij in de tempel van de HEERE vonden, naar buiten in de voorhof van het huis van de HEERE. De Levieten namen het aan om het naar buiten te brengen, in de beek Kidron.” (2 Kronieken 29, HSV)
Palestijnen eren terroristen.
De Palestijnse Autoriteit (PA) heeft drie terroristen geëerd die in het jaar 2000 twee Israëlische reservisten hebben vermoord.
Volgens berichten op de website Palestinian Media Watch bezocht PA-lid en leider van de PLO-commissie voor gevangenenzaken Issa Karake onlangs de familie van drie terroristen.
Hij overhandigde de families „gedenkplaten” en verklaarde dat de Palestijnen „een onvervreemdbaar recht op verzet en strijd” zouden hebben. De moordenaars noemde hij „helden”.
Het ging om de families van Muhammed Hashem Nawarah, Jawad Abu Qara en Habes Bayyoud. Nawarah (31) werd destijds veroordeeld tot levenslang, Bayyoud (42) tot tweemaal levenslang en Qara (42) tot 25 jaar gevangenis. Dit is niet het eerste voorbeeld waar de PA de familie van veroordeelde moordenaars ondersteunt en onderscheidt.
In oktober 2000 had Palestijns gepeupel de Israëlische reservisten Vadim Nurzhitz en Yossi Avrahami wreed vermoord en hun lichamen verminkt, nadat ze per abuis in Ramallah terecht kwamen. De foto van een Palestijn die zijn met bloed van de slachtoffers besmeurde handen uit een raam steekt om ze aan de jubelende massa te tonen, ging destijds de media rond.
Arabische staatshoofden mijden Obama’s conferentie.
De regering-Obama stond er een beetje verlaten bij, nadat bijna alle staatshoofden van Golfstaten zijn uitnodiging voor een onderhoud over het Iran-akkoord in Camp David hadden afgewezen.
Washington had gehoopt die bijeenkomst te kunnen gebruiken om Arabische bedenkingen tegen de overeenkomst te sussen. Zij hebben het gevoel dat Iran bij de onderhandelingen precies datgene heeft gekregen wat het wilde, terwijl er geen voorzieningen zijn getroffen die de bouw van een atoombom verhinderen.
Een uitnodiging om naar Camp David te komen, geldt als enigszins prestigieus, en het antwoord van de golfstaten wordt als een subtiele maar spottende terechtwijzing gezien. Alleen de emirs van Koeweit en Qatar komen, terwijl de meeste andere staten, vooral Saoedi-Arabië, afgevaardigden zullen sturen om de Amerikaanse president te ontmoeten.
De mening van de golfstaten is duidelijk: zij vertrouwen niet dat de Amerikanen de door Iran in gevaar gebrachte stabiliteit in het Midden-Oosten kunnen garanderen.
De Arabische wereld is zo gedesillusioneerd door de loze beloftes van de regering-Obama, dat de stemmen voor samenwerking met aartsvijand Israël luider worden.
Doodstraf voor terroristen?
Bij de coalitieonderhandelingen werd de oude eis van de doodstraf voor terroristen weer naar voren gebracht.
Twee partijen, waarvan Habayit Hayehoedi (Joods Huis) in de coalitie zit, en Yisrael Beitenoe (Ons Huis Israël), verdedigen de doodstraf al lang, en de laatstgenoemde heeft zelfs al een wetsontwerp ingediend.
In 2011 liet Israël in de ruil voor de Israëlische soldaat Gilad Shalit meer dan duizend Palestijnen vrij, die tot lange gevangenisstraffen waren veroordeeld. Daaronder waren veel terroristen die voor de dood van ongeveer 200 mensen op zijn minst medeverantwoordelijk waren. Als tegenprestatie kreeg Israël niets anders dan de eer om in 2014 met Machmoed Abbas aan de onderhandelingstafel te mogen zitten.
Geleidelijk aan werden de stemmen steeds luider die dergelijke scenario’s willen voorkomen door de doodstraf toe te passen. Hoewel deze in het Israëlische recht is verankerd, wordt hij door aanklagers nooit geëist. De enige uitzondering was de veroordeling en executie van Adolf Eichmann in 1962.
De druk op Israël is weer begonnen.
Hoewel de nieuwe regering in Israël nog niet is beëdigd, is de internationale druk op Israël alweer begonnen. In de schaduw van de vastgelopen onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnen hebben voormalige EU-politici een schrijven gepubliceerd waarin zij van de Europese Unie in Brussel een „nieuwe, frisse en agressieve lijn” voor het oplossen van het Israëlisch-Palestijnse Midden-Oostenconflict eisen.
In dezelfde brief schrijven de ex-politici dat zij ervan overtuigd zijn dat Israëls regeringsleider Benjamin Netanyahu niet geïnteresseerd is in het openen van echte onderhandelingen met de Palestijnen. Om deze reden stellen zij voor dat de EU in ieder geval het etiketteren van Israëlische producten uit de bezette gebieden moet omzetten in zwaardere en strengere maatregelen.
„Dat Benjamin Netanyahu herkozen is en een nieuwe regeringscoalitie vormt, vereist scherpe maatregelen van de kant van de EU, teneinde een duidelijke politieke lijn inzake het probleem-Palestina te stabiliseren,” wordt geëist in de brief, die getekend is door onder anderen de Spaanse EU-politici Miguel Martinez (voormalig UN-vertegenwoordiger in het Midden-Oosten) en Javier Solana (voormalig Algemeen Secretaris van de EU), en eveneens door de voormalige Franse minister van buitenlandse zaken Hubert Verdrine.
De Europese politici bekritiseren het gedrag van Netanyahu gedurende de verkiezingscampagne in Israël, waarbij hij zich verschillende keren tegen het stichten van een Palestijnse staat heeft geuit. Zij waarschuwen ervoor dat het niet alleen om Israëls veiligheid gaat, maar om Israëls imago en internationale aanzien.
In Israël was het van het begin af aan duidelijk dat de internationale gemeenschap gedurende de verkiezingscampagne Israël niet zou bekritiseren, in de sterke hoop dat de rechts-georiënteerde Likoedpartij van Benjamin Netanyahu eindelijk weggestemd zou worden. Dat is niet gebeurd, en meteen oefenen voormalige EU-politici druk uit op de nieuwe regering, hoewel deze nog niet eens beëdigd is. Uit politieke kringen rond Israëls regeringsleider blijkt dat deze brief in zekere zin met de EU-regering in Brussel is afgesproken en met opzet in de publiciteit is geraakt.
In de Israëlische media beklemtoonden verschillende politici dat Europa Israël de komende jaren niet met rust zal laten, zolang Netanyahu weigert iemand toenadering tot de Palestijnen te laten zoeken. Dat de Palestijnen nog niet eens bereid zijn met Israël te onderhandelen, wordt door de EU-vertegenwoordigers genegeerd.
Feestelijkheden t.g.v. 50 jaar Duits-Israëlische betrekkingen.
De Israëlische president Reuven Rivlin heeft ter gelegenheid van het jubileum van de betrekkingen tussen Duitsland en Israël een bezoek gebracht aan de Bondsrepubliek.
Hij werd in Berlijn welkom geheten in het Slot Bellevue door president Joachim Gauck. Gauck benadrukte dat hij de voorkeur geeft aan een tweestatenoplossing voor het beëindigen van het Palestijnse conflict. Maar bij de democratie hoort ook dat „landen het niet altijd eens zijn,” vond Gauck, gezien het feit dat de Israëlische president deze oplossingsvariant afwijst. De bondspresident noemde de Duits-Israëlische betrekkingen verschillende keren een „wonder”, dat te danken is aan het vertrouwen van de Israëliërs in de Duitsers.
Tijdens zijn driedaagse reis ontmoette Rivlin ook minister Steinmeier van buitenlandse zaken, en de bondskanselier, Angela Merkel. Rivlin gebruikte zijn staatsbezoek onder meer om te waarschuwen voor het toenemende antisemitisme in Europa. Democratie alleen maakt „niet immuun voor nationalisme en fascisme,” aldus Rivlin.
Ter gelegenheid van het 50-jarige jubileum is ook de Duitse minister van defensie, Ursula von der Leyen, in Israël. Tegenover minister-president Benjamin Netanyahu verklaarde zij dat Duitsland zich verplicht acht tot de veiligheid van Israël.
Een dag voor het jubileum had Israël een contract afgesloten met de Duitse onderneming ThysenKrupp Marine Systems (TKMS) voor de aankoop van vier oorlogsschepen. De prijs van de moderne korvetten bedraagt 430 miljoen euro en wordt voor een derde deel uit Duits staatsgeld meegefinancierd. De schepen moeten in de komende vijf jaar worden opgeleverd en dienen ter beveiliging van de gasvelden voor de Israëlische kust.
Woensdag 12 mei bezocht Rivlin ook de Hanzestad Kiel om op de werf van TKMS de 600 miljoen kostende onderzeeër Rahav te bezichtigen. Deze onderzeeër is een van de zes onderzeeërs die TKMS voor Israël bouwt.
Palestijnse bestuurder rijdt drie Israëlische tieners aan.
Bij Alon Shvut, ten zuiden van Bethlehem, is voor de tweede keer een auto gebruikt als aanvalswapen.
Drie Israëlische Joodse tieners zijn donderdag gewond geraakt toen een Palestijnse automobilist hen opzettelijk aanreed. De politie gaat momenteel uit van een terroristische handeling.
De aanval vond plaats op een plaats voor lifters, nabij de gemeenschap Alon Shvut in het Etzion Blok van Joodse nederzettingen ten zuiden van Bethlehem. De dader van de aanval vluchtte weg van de plek, maar werd korte tijd later gevonden en gearresteerd.
In november vorig jaar heeft een Palestijnse bestuurder een Joodse vrouw aangereden en licht verwond, waarna hij uit zijn voertuig sprong en haar afmaakte met een mes.
'Zigeunerkoning' Dorin Cioba bezocht Israël.
'Er is een bijzondere relatie tussen zigeuners en Joden - twee volken die vervolging hebben meegemaakt. Voor mij zijn de Joden een rolmodel,' zei de uit Roemenië afkomstige koning van de Roma, die Israël bezocht naar aanleiding van een fototentoonstelling over het leven van de Roma.
'Om een kippa [keppeltje] op te zetten naast de Westelijke Muur en er een briefje in te schuiven is een van mijn jeugddromen. En het is een droom die uitkomt,' zei Dorin Cioba, de zelfbenoemde 'Koning van de Roma' vorige week, voorafgaand aan zijn eerste bezoek aan het Heilige Land.
De Roma, of het Roma-volk, zijn bij buitenstaanders beter bekend als 'zigeuners'.
'Er is een bijzondere relatie tussen zigeuners en Joden - twee volken die vervolging hebben meegemaakt. Ik ben opgegroeid met het Oude en het Nieuwe Testament en ik ben een man van geloof. Voor mij zijn de Joden een rolmodel,' vervolgde Cioba.
Cioba, die in Sibiu woont, in de Roemeense regio Transsylvanië, is de leider van de ongeveer drie miljoen Roma die verspreid zijn over heel Europa, maar met een sterke concentratie in Roemenië. De 'koning' kwam in Israël om deel te nemen aan de opening van een nieuwe tentoonstelling van de Israëlische fotograaf Roni Ben-Ari, die het afgelopen jaar besteedde aan het fotograferen van de Roma manier van leven in Oost-Europa. De tentoonstelling is op dit moment geopend in het Museum van de Israëlische kunst in Ramat Gan.
Ondanks zijn belangrijke positie, zoals die bleek uit het kleine entourage dat hem vergezelde, werd Cioba kort vastgehouden door immigratie-ambtenaren op de luchthaven Ben Goerion, maar hij mocht zijn weg vervolgen na tussenkomst van Ben-Ari.
Terwijl hij in het land was, bezocht Cioba de Oude Stad van Jeruzalem en de vele christelijke heilige plaatsen daar. Cioba en zijn mannen waren naar verluidt tot tranen toe bewogen tijdens het bidden bij de Westelijke Muur. 'Ik adem voortdurend de lucht van Jeruzalem in en ik voel het allemaal. Ik adem de geschiedenis in. Het is zo spannend voor mij,' zei hij.
De Roma delegatie en hun leider brachten ook een plechtig bezoek aan het Yad Vashem Holocaust Museum. Naast de Joden werden niet minder dan 1,5 miljoen zigeuners uitgeroeid in de nazi-Holocaust.
Hoewel hij door velen wordt vereerd als een 'koning' en vaak wordt gezien met een gouden kroon, woont Cioba niet in een paleis, maar hij is relatief welvarend vergeleken met de armoede die de Roma-bevolking in Oost-Europa zo sterk kenmerkt.
De Roma, die bekend zijn als zigeuners, waren traditioneel nomaden, maar in de recente decennia zijn ze zich meer op vaste plaatsen gaan vestigen. Cioba's vader, Florin Cioba, speelde hierbij een grote rol doordat hij er bij de Roma op aandrong om te stoppen met zwerven en bedelen en meer belang te hechten aan onderwijs.
De Roma-gemeenschap blijft vasthouden aan de hoop op uiteindelijke onafhankelijkheid, en ziet Israël als een rolmodel van een volk dat in ballingschap leefde, waarna het zich weer herenigde en uitgroeide tot een natie.
Palestijnen: 'Demografische oorlog met de Joden'.
Palestijnse functionarissen zeggen dat hun bevolking elke paar jaar met een miljoen toeneemt, zodat zij spoedig de Joden zullen overtreffen. Het gaat lijken op een demografische wedloop tussen Palestijnen en Joden.
Tussen de Middellandse Zee en de rivier de Jordaan in het oosten wonen 6,1 miljoen Palestijnen, dat zijn 100.000 mensen minder dat de Joodse bevolking van Israël. Dit werd deze week gepubliceerd door het Palestijns Bureau voor Statistiek in Ramallah, ter gelegenheid van de Nakba-dag (Dag van de catastrofe), Israëls Onafhankelijkheidsdag op 14 mei 1948.
Al jaren waarschuwen verschillende hoogleraren, waaronder Arnon Sofer, dat de Palestijnse bevolking sneller groeit dan de Joodse. Volgens het Israëlische Centraal Bureau voor de Statistiek wonen er in Israël 8,3 miljoen mensen, waarvan er 6,2 miljoen Joden en 1,7 miljoen Arabieren zijn. In tegenstelling tot Israël hebben de Palestijnse gebieden geen bevolkingsaandeel van 20 procent Joodse inwoners. De Palestijnen laten in dit geval de 300.000 Joodse bewoners in het Bijbelse kerngebied Judea en Samaria buiten beschouwing.
Volgens het nieuwe Palestijnse onderzoek leven er momenteel 12,1 miljoen Palestijnen in de hele wereld, waarvan 4,6 miljoen in de betwiste gebieden: 2,8 miljoen in Judea en Samaria, en 1,8 miljoen in de Gazastrook.
Over de hele wereld zijn er rond 14,3 miljoen Joden, waarvan er 6,2 miljoen in Israël wonen.
Een Palestijnse moeder krijgt gemiddeld meer kinderen dan een Joodse vrouw. In Judea en Samaria krijgt een Palestijnse gemiddeld 3,7 kinderen en in de Gazastrook 4,5 kinderen.
Met de 1,5 miljoen Palestijnen in Israël, dus de Israëlische staatsburgers meegeteld, omvat de Palestijnse bevolking 6,1 miljoen mensen. Volgens het Palestijnse bureau voor statistiek zal dit aantal tot 2020 toenemen tot 7,1 miljoen mensen. In vergelijking met het PLO-rapport van drie jaar geleden is het aantal Palestijnen met bijna een miljoen toegenomen.
Reeds jaren zien beide volken de natuurlijke groei aan de andere kant als een demografische bedreiging, als een demografische wedstrijd tussen Joden en Palestijnen. Om deze reden zijn de Palestijnen principieel tegen de Joodse immigratiegolven, die het aantal Joden in het land drastisch omhoog drijven.
In de Palestijnse media hebben de afgelopen jaren verschillende politici laten weten het Joodse immigratiemodel te willen nastreven, om daarmee hun inwoneraantal ten opzichte van de Joden te vergroten. Om die reden staan de Palestijnen op het recht op terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen. Zelfs wanneer zij niet allemaal willen terugkeren, zou circa een miljoen 'Palestijnse immigranten' voldoende zijn om een demografische ommekeer tussen Joden en Palestijnen te veroorzaken.
Jaren geleden zei de radicale Hamasleider in de Gazastrook, Ismail Haniya, dat zijn volk zich in een demografische oorlog met de Joden bevindt. 'Deze oorlog zullen wij winnen, en niet de Zionisten.'
43 procent van de Palestijnen in Judea en Samaria en in de Gazastrook zijn volgens het Palestijnse bureau voor statistiek officieel vluchtelingen. Dus niet alle Palestijnen zijn Palestijnse vluchtelingen, zoals het in het buitenland vaak wordt voorgesteld.
Jibril ar-Rajoub, voorzitter van de Palestijnse voetbalbond, heeft bekend gemaakt dat hij zijn bemoeiingen om Israël uit de internationale voetbalbond FIFA te stoten, verder zal opvoeren. Na een gesprek met de FIFA-voorzitter Sepp Blatter zwoer ar-Rajoub nog eens dat hij zijn inspanningen verder wil vergroten, aldus AFP. Afgelopen weekend was het in Zürich tot een botsing gekomen tussen Blatter, ar-Rajoub en de voorzitter van de Israëlische voetbalbond, Ofer Eini.
Die ontmoeting was tot stand gekomen op verzoek van ar-Rajoub, om te bespreken of Israël bij het volgende FIFA-congres op 28 mei uit de wereldvoetbalbond gestoten moest worden. Volgens de Palestijnen is er op deze ontmoeting geen vooruitgang geboekt. „De Israëlische voetbalbond is niet bereid de Palestijnse voetbalbond als gelijkwaardig te beschouwen en hem dezelfde rechten en plichten toe te kennen,” aldus ar-Rajoub. „Daarmee overtreden zij de regels van de FIFA.” De Palestijnse Autoriteit is sinds 1998 lid van de FIFA, maar acht zich naar eigen zeggen blootgesteld aan door de Israëlische regering opgelegde beperkingen, waaronder vooral de beperkte bewegingsvrijheid van Arabische spelers bij reizen.
Op de jaarlijkse bijeenkomst van de FIFA op 28 mei hoopt ar-Rajoub een driekwart-meerderheid te krijgen voor het uitsluiten van Israël.
Volgens Eini heeft de FIFA reeds verschillende voorstellen gedaan om een stemming over het uitsluiten te voorkomen. „Ik ben na de ontmoeting wat optimistischer gestemd. Maar we bereiden ons er desondanks op voor dat er een stemming komt,” verklaarde Eini. Tegelijk veroordeelde hij de vermenging van politiek en sport als misplaatst. Reeds vorige week sprak Blatter zich op een conferentie in Kaïro duidelijk uit tegen een uitsluiting van Israël.
Blatter kondigde aan naar Israël te zullen reizen om premier Benjamin Netanjahu en de voorzitter van de Palestijnse Autonomie, Machmoud Abbas, te ontmoeten.
Israëlische leger ontwikkelt robotsoldaten.
Israël is reeds wereldleider op het gebied van onbemande vliegtuigen. Nu begint het leger ook met het integreren van robots in de grondtroepen.
Op de internationale grondtroepenconferentie in Tel Aviv meldde Generaal-majoor Eyal Ben Reuven dat een week eerder de zevende pantserbrigade het eerste en enige legeronderdeel ter wereld was dat zij-aan-zij met „geavanceerde grondrobots” heeft getraind.
De generaal waarschuwde echter voor te hoge verwachtingen over een robotleger die naar een futuristisch slagveld gestuurd zou worden. „Op dit moment zien we nog niet dat robots de menselijke factor kunnen vervangen. We beschouwen robots als een ondersteunende factor,” zei hij. „Ik verwacht niet dat er binnen een jaar bataljons van militaire robots zullen zijn. Dat zal nog even duren.”
Momenteel worden robots gepland als mogelijke voorhoede, die gebruikt worden om corridors te slaan voor aanvallen op vijandelijke stellingen. Dat is vooral van belang voor stadsguerilla’s, waarbij boobytraps en verstopte strijders de Israëlische soldaten opwachten en die reeds vele mensenlevens hebben gekost.
Hizkia, een potentiële messias.
Het noordelijke koninkrijk Israël wordt in 722 v.Chr. veroverd, tien stammen verdwijnen in de diaspora. Het zuidelijke koninkrijk Juda overleeft, maar is door interne strijd verdeeld. In deze tijd neemt Hizkia de scepter over.
Jesaja profeteert dat Hizkia mogelijk de messias zou kunnen zijn die het volk Israël in deze tijd van hun nood zou verlossen. In de geschiedenis zijn er steeds weer momenten waarop dringend een oplossing wordt verwacht. Een dergelijk moment is er wanneer koning Hizkia en de Assyrische koning Sanherib in Eretz Israël elkaar ontmoeten. De dag van het gericht, Gog uit het land Magog, staat voor de poorten van Jeruzalem.
Hizkia beschouwt zich als koning over heel Israël, niet alleen over Juda. Hij richt zich tot de overgeblevenen uit het koninkrijk Israël, merendeels vluchtelingen. Veel van deze vluchtelingen worden uitgenodigd naar Jeruzalem te verhuizen. In eigen land begint de koning godsdienstige hervormingen. Hij versterkt onder het volk het geloof in God. Priesters en Levieten worden uitgenodigd de tempel te reinigen.
„Zij verzamelden hun broeders en heiligden zich, en kwamen overeenkomstig het gebod van de koning, door de woorden van de HEERE, om het huis van de HEERE te reinigen. De priesters gingen het huis van de HEERE binnen om dat te reinigen, en zij brachten al de onreinheid die zij in de tempel van de HEERE vonden, naar buiten in de voorhof van het huis van de HEERE. De Levieten namen het aan om het naar buiten te brengen, in de beek Kidron.” (2 Kronieken 29, HSV)
Palestijnen eren terroristen.
De Palestijnse Autoriteit (PA) heeft drie terroristen geëerd die in het jaar 2000 twee Israëlische reservisten hebben vermoord.
Volgens berichten op de website Palestinian Media Watch bezocht PA-lid en leider van de PLO-commissie voor gevangenenzaken Issa Karake onlangs de familie van drie terroristen.
Hij overhandigde de families „gedenkplaten” en verklaarde dat de Palestijnen „een onvervreemdbaar recht op verzet en strijd” zouden hebben. De moordenaars noemde hij „helden”.
Het ging om de families van Muhammed Hashem Nawarah, Jawad Abu Qara en Habes Bayyoud. Nawarah (31) werd destijds veroordeeld tot levenslang, Bayyoud (42) tot tweemaal levenslang en Qara (42) tot 25 jaar gevangenis. Dit is niet het eerste voorbeeld waar de PA de familie van veroordeelde moordenaars ondersteunt en onderscheidt.
In oktober 2000 had Palestijns gepeupel de Israëlische reservisten Vadim Nurzhitz en Yossi Avrahami wreed vermoord en hun lichamen verminkt, nadat ze per abuis in Ramallah terecht kwamen. De foto van een Palestijn die zijn met bloed van de slachtoffers besmeurde handen uit een raam steekt om ze aan de jubelende massa te tonen, ging destijds de media rond.
Arabische staatshoofden mijden Obama’s conferentie.
De regering-Obama stond er een beetje verlaten bij, nadat bijna alle staatshoofden van Golfstaten zijn uitnodiging voor een onderhoud over het Iran-akkoord in Camp David hadden afgewezen.
Washington had gehoopt die bijeenkomst te kunnen gebruiken om Arabische bedenkingen tegen de overeenkomst te sussen. Zij hebben het gevoel dat Iran bij de onderhandelingen precies datgene heeft gekregen wat het wilde, terwijl er geen voorzieningen zijn getroffen die de bouw van een atoombom verhinderen.
Een uitnodiging om naar Camp David te komen, geldt als enigszins prestigieus, en het antwoord van de golfstaten wordt als een subtiele maar spottende terechtwijzing gezien. Alleen de emirs van Koeweit en Qatar komen, terwijl de meeste andere staten, vooral Saoedi-Arabië, afgevaardigden zullen sturen om de Amerikaanse president te ontmoeten.
De mening van de golfstaten is duidelijk: zij vertrouwen niet dat de Amerikanen de door Iran in gevaar gebrachte stabiliteit in het Midden-Oosten kunnen garanderen.
De Arabische wereld is zo gedesillusioneerd door de loze beloftes van de regering-Obama, dat de stemmen voor samenwerking met aartsvijand Israël luider worden.
Doodstraf voor terroristen?
Bij de coalitieonderhandelingen werd de oude eis van de doodstraf voor terroristen weer naar voren gebracht.
Twee partijen, waarvan Habayit Hayehoedi (Joods Huis) in de coalitie zit, en Yisrael Beitenoe (Ons Huis Israël), verdedigen de doodstraf al lang, en de laatstgenoemde heeft zelfs al een wetsontwerp ingediend.
In 2011 liet Israël in de ruil voor de Israëlische soldaat Gilad Shalit meer dan duizend Palestijnen vrij, die tot lange gevangenisstraffen waren veroordeeld. Daaronder waren veel terroristen die voor de dood van ongeveer 200 mensen op zijn minst medeverantwoordelijk waren. Als tegenprestatie kreeg Israël niets anders dan de eer om in 2014 met Machmoed Abbas aan de onderhandelingstafel te mogen zitten.
Geleidelijk aan werden de stemmen steeds luider die dergelijke scenario’s willen voorkomen door de doodstraf toe te passen. Hoewel deze in het Israëlische recht is verankerd, wordt hij door aanklagers nooit geëist. De enige uitzondering was de veroordeling en executie van Adolf Eichmann in 1962.
De druk op Israël is weer begonnen.
Hoewel de nieuwe regering in Israël nog niet is beëdigd, is de internationale druk op Israël alweer begonnen. In de schaduw van de vastgelopen onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnen hebben voormalige EU-politici een schrijven gepubliceerd waarin zij van de Europese Unie in Brussel een „nieuwe, frisse en agressieve lijn” voor het oplossen van het Israëlisch-Palestijnse Midden-Oostenconflict eisen.
In dezelfde brief schrijven de ex-politici dat zij ervan overtuigd zijn dat Israëls regeringsleider Benjamin Netanyahu niet geïnteresseerd is in het openen van echte onderhandelingen met de Palestijnen. Om deze reden stellen zij voor dat de EU in ieder geval het etiketteren van Israëlische producten uit de bezette gebieden moet omzetten in zwaardere en strengere maatregelen.
„Dat Benjamin Netanyahu herkozen is en een nieuwe regeringscoalitie vormt, vereist scherpe maatregelen van de kant van de EU, teneinde een duidelijke politieke lijn inzake het probleem-Palestina te stabiliseren,” wordt geëist in de brief, die getekend is door onder anderen de Spaanse EU-politici Miguel Martinez (voormalig UN-vertegenwoordiger in het Midden-Oosten) en Javier Solana (voormalig Algemeen Secretaris van de EU), en eveneens door de voormalige Franse minister van buitenlandse zaken Hubert Verdrine.
De Europese politici bekritiseren het gedrag van Netanyahu gedurende de verkiezingscampagne in Israël, waarbij hij zich verschillende keren tegen het stichten van een Palestijnse staat heeft geuit. Zij waarschuwen ervoor dat het niet alleen om Israëls veiligheid gaat, maar om Israëls imago en internationale aanzien.
In Israël was het van het begin af aan duidelijk dat de internationale gemeenschap gedurende de verkiezingscampagne Israël niet zou bekritiseren, in de sterke hoop dat de rechts-georiënteerde Likoedpartij van Benjamin Netanyahu eindelijk weggestemd zou worden. Dat is niet gebeurd, en meteen oefenen voormalige EU-politici druk uit op de nieuwe regering, hoewel deze nog niet eens beëdigd is. Uit politieke kringen rond Israëls regeringsleider blijkt dat deze brief in zekere zin met de EU-regering in Brussel is afgesproken en met opzet in de publiciteit is geraakt.
In de Israëlische media beklemtoonden verschillende politici dat Europa Israël de komende jaren niet met rust zal laten, zolang Netanyahu weigert iemand toenadering tot de Palestijnen te laten zoeken. Dat de Palestijnen nog niet eens bereid zijn met Israël te onderhandelen, wordt door de EU-vertegenwoordigers genegeerd.
Feestelijkheden t.g.v. 50 jaar Duits-Israëlische betrekkingen.
De Israëlische president Reuven Rivlin heeft ter gelegenheid van het jubileum van de betrekkingen tussen Duitsland en Israël een bezoek gebracht aan de Bondsrepubliek.
Hij werd in Berlijn welkom geheten in het Slot Bellevue door president Joachim Gauck. Gauck benadrukte dat hij de voorkeur geeft aan een tweestatenoplossing voor het beëindigen van het Palestijnse conflict. Maar bij de democratie hoort ook dat „landen het niet altijd eens zijn,” vond Gauck, gezien het feit dat de Israëlische president deze oplossingsvariant afwijst. De bondspresident noemde de Duits-Israëlische betrekkingen verschillende keren een „wonder”, dat te danken is aan het vertrouwen van de Israëliërs in de Duitsers.
Tijdens zijn driedaagse reis ontmoette Rivlin ook minister Steinmeier van buitenlandse zaken, en de bondskanselier, Angela Merkel. Rivlin gebruikte zijn staatsbezoek onder meer om te waarschuwen voor het toenemende antisemitisme in Europa. Democratie alleen maakt „niet immuun voor nationalisme en fascisme,” aldus Rivlin.
Ter gelegenheid van het 50-jarige jubileum is ook de Duitse minister van defensie, Ursula von der Leyen, in Israël. Tegenover minister-president Benjamin Netanyahu verklaarde zij dat Duitsland zich verplicht acht tot de veiligheid van Israël.
Een dag voor het jubileum had Israël een contract afgesloten met de Duitse onderneming ThysenKrupp Marine Systems (TKMS) voor de aankoop van vier oorlogsschepen. De prijs van de moderne korvetten bedraagt 430 miljoen euro en wordt voor een derde deel uit Duits staatsgeld meegefinancierd. De schepen moeten in de komende vijf jaar worden opgeleverd en dienen ter beveiliging van de gasvelden voor de Israëlische kust.
Woensdag 12 mei bezocht Rivlin ook de Hanzestad Kiel om op de werf van TKMS de 600 miljoen kostende onderzeeër Rahav te bezichtigen. Deze onderzeeër is een van de zes onderzeeërs die TKMS voor Israël bouwt.
Palestijnse bestuurder rijdt drie Israëlische tieners aan.
Bij Alon Shvut, ten zuiden van Bethlehem, is voor de tweede keer een auto gebruikt als aanvalswapen.
Drie Israëlische Joodse tieners zijn donderdag gewond geraakt toen een Palestijnse automobilist hen opzettelijk aanreed. De politie gaat momenteel uit van een terroristische handeling.
De aanval vond plaats op een plaats voor lifters, nabij de gemeenschap Alon Shvut in het Etzion Blok van Joodse nederzettingen ten zuiden van Bethlehem. De dader van de aanval vluchtte weg van de plek, maar werd korte tijd later gevonden en gearresteerd.
In november vorig jaar heeft een Palestijnse bestuurder een Joodse vrouw aangereden en licht verwond, waarna hij uit zijn voertuig sprong en haar afmaakte met een mes.
'Zigeunerkoning' Dorin Cioba bezocht Israël.
'Er is een bijzondere relatie tussen zigeuners en Joden - twee volken die vervolging hebben meegemaakt. Voor mij zijn de Joden een rolmodel,' zei de uit Roemenië afkomstige koning van de Roma, die Israël bezocht naar aanleiding van een fototentoonstelling over het leven van de Roma.
'Om een kippa [keppeltje] op te zetten naast de Westelijke Muur en er een briefje in te schuiven is een van mijn jeugddromen. En het is een droom die uitkomt,' zei Dorin Cioba, de zelfbenoemde 'Koning van de Roma' vorige week, voorafgaand aan zijn eerste bezoek aan het Heilige Land.
De Roma, of het Roma-volk, zijn bij buitenstaanders beter bekend als 'zigeuners'.
'Er is een bijzondere relatie tussen zigeuners en Joden - twee volken die vervolging hebben meegemaakt. Ik ben opgegroeid met het Oude en het Nieuwe Testament en ik ben een man van geloof. Voor mij zijn de Joden een rolmodel,' vervolgde Cioba.
Cioba, die in Sibiu woont, in de Roemeense regio Transsylvanië, is de leider van de ongeveer drie miljoen Roma die verspreid zijn over heel Europa, maar met een sterke concentratie in Roemenië. De 'koning' kwam in Israël om deel te nemen aan de opening van een nieuwe tentoonstelling van de Israëlische fotograaf Roni Ben-Ari, die het afgelopen jaar besteedde aan het fotograferen van de Roma manier van leven in Oost-Europa. De tentoonstelling is op dit moment geopend in het Museum van de Israëlische kunst in Ramat Gan.
Ondanks zijn belangrijke positie, zoals die bleek uit het kleine entourage dat hem vergezelde, werd Cioba kort vastgehouden door immigratie-ambtenaren op de luchthaven Ben Goerion, maar hij mocht zijn weg vervolgen na tussenkomst van Ben-Ari.
Terwijl hij in het land was, bezocht Cioba de Oude Stad van Jeruzalem en de vele christelijke heilige plaatsen daar. Cioba en zijn mannen waren naar verluidt tot tranen toe bewogen tijdens het bidden bij de Westelijke Muur. 'Ik adem voortdurend de lucht van Jeruzalem in en ik voel het allemaal. Ik adem de geschiedenis in. Het is zo spannend voor mij,' zei hij.
De Roma delegatie en hun leider brachten ook een plechtig bezoek aan het Yad Vashem Holocaust Museum. Naast de Joden werden niet minder dan 1,5 miljoen zigeuners uitgeroeid in de nazi-Holocaust.
Hoewel hij door velen wordt vereerd als een 'koning' en vaak wordt gezien met een gouden kroon, woont Cioba niet in een paleis, maar hij is relatief welvarend vergeleken met de armoede die de Roma-bevolking in Oost-Europa zo sterk kenmerkt.
De Roma, die bekend zijn als zigeuners, waren traditioneel nomaden, maar in de recente decennia zijn ze zich meer op vaste plaatsen gaan vestigen. Cioba's vader, Florin Cioba, speelde hierbij een grote rol doordat hij er bij de Roma op aandrong om te stoppen met zwerven en bedelen en meer belang te hechten aan onderwijs.
De Roma-gemeenschap blijft vasthouden aan de hoop op uiteindelijke onafhankelijkheid, en ziet Israël als een rolmodel van een volk dat in ballingschap leefde, waarna het zich weer herenigde en uitgroeide tot een natie.
Palestijnen: 'Demografische oorlog met de Joden'.
Palestijnse functionarissen zeggen dat hun bevolking elke paar jaar met een miljoen toeneemt, zodat zij spoedig de Joden zullen overtreffen. Het gaat lijken op een demografische wedloop tussen Palestijnen en Joden.
Tussen de Middellandse Zee en de rivier de Jordaan in het oosten wonen 6,1 miljoen Palestijnen, dat zijn 100.000 mensen minder dat de Joodse bevolking van Israël. Dit werd deze week gepubliceerd door het Palestijns Bureau voor Statistiek in Ramallah, ter gelegenheid van de Nakba-dag (Dag van de catastrofe), Israëls Onafhankelijkheidsdag op 14 mei 1948.
Al jaren waarschuwen verschillende hoogleraren, waaronder Arnon Sofer, dat de Palestijnse bevolking sneller groeit dan de Joodse. Volgens het Israëlische Centraal Bureau voor de Statistiek wonen er in Israël 8,3 miljoen mensen, waarvan er 6,2 miljoen Joden en 1,7 miljoen Arabieren zijn. In tegenstelling tot Israël hebben de Palestijnse gebieden geen bevolkingsaandeel van 20 procent Joodse inwoners. De Palestijnen laten in dit geval de 300.000 Joodse bewoners in het Bijbelse kerngebied Judea en Samaria buiten beschouwing.
Volgens het nieuwe Palestijnse onderzoek leven er momenteel 12,1 miljoen Palestijnen in de hele wereld, waarvan 4,6 miljoen in de betwiste gebieden: 2,8 miljoen in Judea en Samaria, en 1,8 miljoen in de Gazastrook.
Over de hele wereld zijn er rond 14,3 miljoen Joden, waarvan er 6,2 miljoen in Israël wonen.
Een Palestijnse moeder krijgt gemiddeld meer kinderen dan een Joodse vrouw. In Judea en Samaria krijgt een Palestijnse gemiddeld 3,7 kinderen en in de Gazastrook 4,5 kinderen.
Met de 1,5 miljoen Palestijnen in Israël, dus de Israëlische staatsburgers meegeteld, omvat de Palestijnse bevolking 6,1 miljoen mensen. Volgens het Palestijnse bureau voor statistiek zal dit aantal tot 2020 toenemen tot 7,1 miljoen mensen. In vergelijking met het PLO-rapport van drie jaar geleden is het aantal Palestijnen met bijna een miljoen toegenomen.
Reeds jaren zien beide volken de natuurlijke groei aan de andere kant als een demografische bedreiging, als een demografische wedstrijd tussen Joden en Palestijnen. Om deze reden zijn de Palestijnen principieel tegen de Joodse immigratiegolven, die het aantal Joden in het land drastisch omhoog drijven.
In de Palestijnse media hebben de afgelopen jaren verschillende politici laten weten het Joodse immigratiemodel te willen nastreven, om daarmee hun inwoneraantal ten opzichte van de Joden te vergroten. Om die reden staan de Palestijnen op het recht op terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen. Zelfs wanneer zij niet allemaal willen terugkeren, zou circa een miljoen 'Palestijnse immigranten' voldoende zijn om een demografische ommekeer tussen Joden en Palestijnen te veroorzaken.
Jaren geleden zei de radicale Hamasleider in de Gazastrook, Ismail Haniya, dat zijn volk zich in een demografische oorlog met de Joden bevindt. 'Deze oorlog zullen wij winnen, en niet de Zionisten.'
43 procent van de Palestijnen in Judea en Samaria en in de Gazastrook zijn volgens het Palestijnse bureau voor statistiek officieel vluchtelingen. Dus niet alle Palestijnen zijn Palestijnse vluchtelingen, zoals het in het buitenland vaak wordt voorgesteld.