Geschiedenis van Israël wordt gemaakt door de afstammelingen van Abraham.
De geschiedenis van Israël begint met Gods verbond met Abraham in ongeveer 2000 voor Christus, "Ik zal je tot een groot volk maken" (Genesis 12:2). De naam "Israël" (wat ofwel "iemand die triomferend met God vecht" ofwel "een prins die met God regeert" betekent) is afkomstig van de nieuwe naam die God aan Abrahams kleinzoon Jacob gaf, nadat Jacob standhield in een spirituele worsteling in Jabbok (Genesis 32:29). Het is vanaf dit moment dat aan de afstammelingen van Abraham, Isaac en Jacob vaak gerefereerd wordt als de "kinderen van Israël".
De geschiedenis van Israël begint met Gods verbond met Abraham in ongeveer 2000 voor Christus, "Ik zal je tot een groot volk maken" (Genesis 12:2). De naam "Israël" (wat ofwel "iemand die triomferend met God vecht" ofwel "een prins die met God regeert" betekent) is afkomstig van de nieuwe naam die God aan Abrahams kleinzoon Jacob gaf, nadat Jacob standhield in een spirituele worsteling in Jabbok (Genesis 32:29). Het is vanaf dit moment dat aan de afstammelingen van Abraham, Isaac en Jacob vaak gerefereerd wordt als de "kinderen van Israël".
De geschiedenis van Israël begint met Gods verbond met Abraham in ongeveer 2000 voor Christus en sloot een onvoorwaardelijk verbond met hem. Het was slechts Gods bedoeling om Israël te gebruiken als Zijn middel om van iedereen te houden en iedereen te zegenen.
(afb.: https://nl.wikipedia.org/wiki/Abraham)
Israël werd geselecteerd als een speciale natie.
De geschiedenis van Israël gaat zelfs verder terug dan 2000 voor Christus. De selectie van Israël als een speciale natie was al sinds het begin der tijden een onderdeel van Gods plan. Gods keuze voor Israël als zijn "gekozen volk" werd niet ingegeven door een bepaalde afmeting, aard of aantrekkingskracht. Sterker nog, de Israëlische natie was de kleinste van alle naties (Deuteronomium 7:6-8). In plaats daarvan koos God deze mensen vanwege Zijn liefde voor hen en Zijn onvoorwaardelijke verbond dat Hij met Abraham had gesloten. Dit betekent niet dat God Israël meer liefhad dan andere mensen. Het was slechts Zijn bedoeling om Israël te gebruiken als Zijn middel om van iedereen te houden en iedereen te zegenen. Al in het begin was het God's plan om de Messias door middel van Israël voort te brengen om als een verlosser voor de hele wereld te dienen.
Het Bijbelse Verslag.
De geschiedenis van Israël zoals deze in de Bijbel wordt beschreven beslaat ongeveer 1800 jaar. Deze verkondigt een dynamisch verslag van Gods mirakels, oordelen, beloften, en zegeningen. Israël begint als een unilaterale belofte aan één man, Abraham. Gedurende een periode van meer dan 400 jaar vertrouwen Abraham en zijn afstammelingen op deze belofte, zelfs tijdens een significante periode van slavernij in Egypte. Dan worden de Israëlieten, door middel van een verbazingwekkende reeks van miraculeuze gebeurtenissen, door God uit Egypte bevrijd in de Exodus (Hebreeuws: "een uittocht"). De Exodus is de gebeurtenis die door vele Joden beschouwd wordt als de fundering van de staat Israël. De Exodus is de reddingsdaad die de Israëlieten gedenken als de manifestatie van Gods liefde voor en bescherming van Israël. Toen de Exodus voltooid was, bracht God bij de Berg Sinaï een conditioneel verbond met de Israëlieten tot stand. Daar werd door God de Wet (de Tien Geboden) uitgevaardigd. Daar beloofde God zegeningen voor het trouw blijven aan de Wet en vervloekingen voor het niet volgen ervan. De rest van de geschiedenis van Israël, zoals deze in de Bijbel is vastgelegd, is een continue cyclus van zegeningen en afstraffingen voor Israëls gehoorzaamheid en ongehoorzaamheid aan Gods Wet. In tijden van overwinningen en nederlagen, koningen en rechters, priesters en profeten, terugkeer en verbanning, worden de Israëlieten gezegend wanneer zij God gehoorzamen en gestraft wanneer zij dit niet doen. Als natie werd Israël in 70 na Christus door de Romeinen verwoest. Op dat moment waren de Joden over de hele wereld verspreid, met de hoop -gebaseerd op profetische beloften- dat zij uiteindelijk weer zouden worden samengebracht in het gekozen land dat God aan Israël gaf. In 1948, nadat bijna 1900 jaar waren verstreken, werd Israël weer als soevereine staat uitgeroepen en officieel weer in het beloofde land gesticht. Door middel van een reeks miraculeuze gebeurtenissen, waaronder de terugname van Jeruzalem door de Joden in 1967, is de huidige generatie getuige van de vervulling van profetie met betrekking tot Gods speciale natie.
(afb.: https://nl.wikipedia.org/wiki/Abraham)
Israël werd geselecteerd als een speciale natie.
De geschiedenis van Israël gaat zelfs verder terug dan 2000 voor Christus. De selectie van Israël als een speciale natie was al sinds het begin der tijden een onderdeel van Gods plan. Gods keuze voor Israël als zijn "gekozen volk" werd niet ingegeven door een bepaalde afmeting, aard of aantrekkingskracht. Sterker nog, de Israëlische natie was de kleinste van alle naties (Deuteronomium 7:6-8). In plaats daarvan koos God deze mensen vanwege Zijn liefde voor hen en Zijn onvoorwaardelijke verbond dat Hij met Abraham had gesloten. Dit betekent niet dat God Israël meer liefhad dan andere mensen. Het was slechts Zijn bedoeling om Israël te gebruiken als Zijn middel om van iedereen te houden en iedereen te zegenen. Al in het begin was het God's plan om de Messias door middel van Israël voort te brengen om als een verlosser voor de hele wereld te dienen.
Het Bijbelse Verslag.
De geschiedenis van Israël zoals deze in de Bijbel wordt beschreven beslaat ongeveer 1800 jaar. Deze verkondigt een dynamisch verslag van Gods mirakels, oordelen, beloften, en zegeningen. Israël begint als een unilaterale belofte aan één man, Abraham. Gedurende een periode van meer dan 400 jaar vertrouwen Abraham en zijn afstammelingen op deze belofte, zelfs tijdens een significante periode van slavernij in Egypte. Dan worden de Israëlieten, door middel van een verbazingwekkende reeks van miraculeuze gebeurtenissen, door God uit Egypte bevrijd in de Exodus (Hebreeuws: "een uittocht"). De Exodus is de gebeurtenis die door vele Joden beschouwd wordt als de fundering van de staat Israël. De Exodus is de reddingsdaad die de Israëlieten gedenken als de manifestatie van Gods liefde voor en bescherming van Israël. Toen de Exodus voltooid was, bracht God bij de Berg Sinaï een conditioneel verbond met de Israëlieten tot stand. Daar werd door God de Wet (de Tien Geboden) uitgevaardigd. Daar beloofde God zegeningen voor het trouw blijven aan de Wet en vervloekingen voor het niet volgen ervan. De rest van de geschiedenis van Israël, zoals deze in de Bijbel is vastgelegd, is een continue cyclus van zegeningen en afstraffingen voor Israëls gehoorzaamheid en ongehoorzaamheid aan Gods Wet. In tijden van overwinningen en nederlagen, koningen en rechters, priesters en profeten, terugkeer en verbanning, worden de Israëlieten gezegend wanneer zij God gehoorzamen en gestraft wanneer zij dit niet doen. Als natie werd Israël in 70 na Christus door de Romeinen verwoest. Op dat moment waren de Joden over de hele wereld verspreid, met de hoop -gebaseerd op profetische beloften- dat zij uiteindelijk weer zouden worden samengebracht in het gekozen land dat God aan Israël gaf. In 1948, nadat bijna 1900 jaar waren verstreken, werd Israël weer als soevereine staat uitgeroepen en officieel weer in het beloofde land gesticht. Door middel van een reeks miraculeuze gebeurtenissen, waaronder de terugname van Jeruzalem door de Joden in 1967, is de huidige generatie getuige van de vervulling van profetie met betrekking tot Gods speciale natie.
Bij de berg Sinaï kwam een conditioneel verbond met de Israëlieten tot stand, daar werden door God de Wet (de Tien Geboden) uitgevaardigd. God verscheen daar in een wolk van vuur. De huidige generatie is getuige van de vervulling van profetie met betrekking tot Gods belofte van terugkeer naar het heilige land der vaderen.
(afb.:josiehagenministries.blogspot.com)
Gods uiteindelijke doel.
Waarom is zo'n groot gedeelte van de Bijbel toegespitst op de geschiedenis van Israël en de toekomst van het Israëlische volk? Waarom werd een natie uitverkoren als "Gods gekozen volk"? Deze vragen worden beantwoord wanneer we Gods uiteindelijke doel voor Israël beschouwen. Toen God onvoorwaardelijk aan Abraham beloofde dat Hij zijn afstammelingen tot een grootse natie zou maken, beloofde God ook dat Hij alle volkeren door middel van die natie zou zegenen (Genesis 12:1-3). Daarom werd Israël nooit beschouwd als de enige ontvanger van Gods zegeningen, maar veeleer een bron van Gods zegeningen aan de hele mensheid. Gods wonderen voor Israël, zoals hun dramatische verlossing uit Egypte, waren niet alleen voor de Israëlieten zelf bedoeld, maar ook als bewijs voor Gods absolute macht en uniciteit voor een toekijkende polytheïstische wereld (Exodus 7:5; 14:18; Jozua 2:9-11).
Het is altijd de bedoeling geweest dat de Messias die via de staat Israël voort zou komen de Verlosser zou zijn voor de hele mensheid (Jesaja 49:6). Het Oude Testament bevat eveneens vele uitnodigingen voor de hele wereld om zich aan te sluiten bij de aanbidding van de éne levende God in Israël (Psalm 2:10-12; 117:1).
(afb.:josiehagenministries.blogspot.com)
Gods uiteindelijke doel.
Waarom is zo'n groot gedeelte van de Bijbel toegespitst op de geschiedenis van Israël en de toekomst van het Israëlische volk? Waarom werd een natie uitverkoren als "Gods gekozen volk"? Deze vragen worden beantwoord wanneer we Gods uiteindelijke doel voor Israël beschouwen. Toen God onvoorwaardelijk aan Abraham beloofde dat Hij zijn afstammelingen tot een grootse natie zou maken, beloofde God ook dat Hij alle volkeren door middel van die natie zou zegenen (Genesis 12:1-3). Daarom werd Israël nooit beschouwd als de enige ontvanger van Gods zegeningen, maar veeleer een bron van Gods zegeningen aan de hele mensheid. Gods wonderen voor Israël, zoals hun dramatische verlossing uit Egypte, waren niet alleen voor de Israëlieten zelf bedoeld, maar ook als bewijs voor Gods absolute macht en uniciteit voor een toekijkende polytheïstische wereld (Exodus 7:5; 14:18; Jozua 2:9-11).
Het is altijd de bedoeling geweest dat de Messias die via de staat Israël voort zou komen de Verlosser zou zijn voor de hele mensheid (Jesaja 49:6). Het Oude Testament bevat eveneens vele uitnodigingen voor de hele wereld om zich aan te sluiten bij de aanbidding van de éne levende God in Israël (Psalm 2:10-12; 117:1).
Alle mensen die Jezus als hun Messias accepteren, of zij nu Jood of niet-Jood zijn, ontvangen de grootse zegeningen van God die door middel van Zijn gekozen volk, de Israëlische natie, gekanaliseerd worden.
(afb.: www.lintaspublik.com › Kliping Berita › Nasional)
Gebaseerd op recente gebeurtenissen in het Heilige Land is het duidelijk dat Gods belofte aan Abraham nog steeds wordt vervuld. Gods belofte om alle mensen door middel van Israël te zegenen is daarom nog steeds absoluut duidelijk zichtbaar. De leer, de dood en de herrijzenis van Jezus Christus, en de groei en de invloed van Zijn kerk, waren mogelijk gemaakt door Gods keuze van Israël als Zijn volk. Alle mensen die Jezus als hun Messias accepteren, of zij nu Jood of niet-Jood zijn, ontvangen de grootse zegeningen van God die door middel van Zijn gekozen volk, de Israëlische natie, gekanaliseerd worden.
(afb.: www.lintaspublik.com › Kliping Berita › Nasional)
Gebaseerd op recente gebeurtenissen in het Heilige Land is het duidelijk dat Gods belofte aan Abraham nog steeds wordt vervuld. Gods belofte om alle mensen door middel van Israël te zegenen is daarom nog steeds absoluut duidelijk zichtbaar. De leer, de dood en de herrijzenis van Jezus Christus, en de groei en de invloed van Zijn kerk, waren mogelijk gemaakt door Gods keuze van Israël als Zijn volk. Alle mensen die Jezus als hun Messias accepteren, of zij nu Jood of niet-Jood zijn, ontvangen de grootse zegeningen van God die door middel van Zijn gekozen volk, de Israëlische natie, gekanaliseerd worden.